Όταν υποχωρεί η Χάρις...

     

"Όταν υποχωρεί η Χάρις για να δοκιμασθεί ο άνθρωπος, τότε γίνονται όλα σαρκικά και πέφτει η ψυχή.

Εσύ όμως, μην χάνεις την προθυμία σου, αλλά φώναζε διαρκώς την ευχή με βία: με το ζόρι, με πόνο πολύ:

"Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με".

Και πάλι και πολλές φορές, το ίδιο συνεχώς.

Και σαν να ατενίζεις το Χριστό να του λέγεις:

"Δόξα σοι, δόξα σοι, ο Θεός μου.

Και υπομένοντας, πάλι θα έλθει η Χάρις, πάλι η χαρά,

Και υπομένοντας πάλι θα έλθει η Χάρις, πάλι η χαρά.

Όμως και πάλι ο πειρασμός και η λύπη και η ταραχή και τα νεύρα.

Αλλά και πάλιν αγώνας, νίκη, ευχαριστία. Και αυτό γίνεται σιγά-σιγά καθαρίζεσαι από τα πάθη και γίνεσαι πνευματικός".

(Όσιος Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης)