Η απάντηση του θεοφώτιστου Οσίου γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτου για την μνημόνευση του Οικουμενικού Πατριάρχου, τον ζηλωτισμό και τα σχίσματα.
Με τη διόρθωση του ημερολογίου το 1924 και την εισαγωγή του νέου κάποιοι αρχιερείς το θεώρησαν προδοσία της πίστεως, δεν δέχτηκαν την αλλαγή και προχώρησαν σε σχίσμα. Στις αρχές τις δεκαετίας του '70 οι Εσφιγμενίτες κατέλαβαν το μοναστήρι του Εσφιγμένου, έβαλαν κι ένα πανώ με τίτλο "Ορθοδοξία ή θάνατος" κι έγινε το Κέντρο του ζηλωτισμού. Στη δίνη αυτού του προβλήματος βρέθηκαν και δυο όσιοι Πατέρες μας, ο Όσιος Ιωσήφ ο σπηλαιώτης και ο Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης. Όμως μετά από πολλή προσευχή "πληροφορήθηκαν" με τρόπο θαυμαστό που βρίσκεται η αλήθεια και επέστρεψαν στην κανονική Εκκλησία.
Ο π. Εφραίμ συχνά μιλούσε γι΄αυτό το θέμα. 'Ελεγε μεταξύ άλλων:
"-Εκανα χρόνια υπομονή και συνεχώς προβληματιζόμουνα. Τί να ακολουθήσω; Το ημερολόγιο ή την Εκκλησία; Αυτοί (οι παλαιοημερολογίτες) δεν έχουν Εκκλησία. Πήρα πληροφορία να μνημονεύω τον Πατριάρχη. Και τι να σου πω, παπά μου. Όταν λειτουργούσα με ζηλωτές έβλεπα ένα αμυδρό φως πάνω από την Αγία Τράπεζα. Όταν μνημόνευα τον πατριάρχη, έβλεπα άπλετο φως!
Κάποτε με κάλεσε ένας ζηλωτής να τον κοινωνήσω. Τη συγκεκριμένη μέρα αφού λειτούργησα, ξέχασα να κρατήσω μερίδα και κατέλυσα. Την άλλη μέρα έβαλα δίπλα το αρτοφόριο για να μην το ξεχάσω. Και όμως πάλι ξέχασα. Την τρίτη ημέρα πάλι το ίδιο. Ε, τότε αποφάσισα να πάρω μερίδα από τον άρτο της Μεγάλης Πέμπτης. Όμως δεν μπορούσα με κανένα τρόπο. Τελικά την έπιασα με το χέρι μου και αυτή πετάχτηκε στο αντιμήνσιο. Τρόμαξα. Κάτι συμβαίνει, είπα. Πήγα λοιπόν στον ζηλωτή και του λέω με ευγενικό τρόπο:
-Μήπως σε βαραίνει τίποτε , να κάνεις μια γενική εξομολόγηση;
Αυτός απάντησε αρνητικά με σκληρό τρόπο. Του το επανέλαβα τρεις φορές.
-Μήπως ξέχασες κάτι;
Πάλι απάντησε με τραχύτητα.
-Όχι, τίποτα.
-Σαν αδελφός έχω να σου πω ότι αυτά κι αυτά μου συνέβησαν.
Τίποτε αυτός. Τον κοινώνησα λοιπόν και ξέρεις τί έκανε; Διέδωσε ότι "ο π. Εφραίμ με κορόιδεψε. Δεν με κοινώνησε σώμα και αίμα Χριστού, αλλά ψωμί και κρασί!"
Μακριά, παιδί μου, από τους ζηλωτές. Από τότε που έφυγα, ηρέμησε η ψυχή μου και νιώθω αγάπη για όλους.
Κάποτε ήρθαν από την Ιερά Κοινότητα. Ήθελαν να διακόψουν το μνημόσυνο του Πατριάρχη. Τους είπα:
-Πατέρες, το σχίσμα εύκολα γίνεται, η ένωση είναι δύσκολη. Και ποιος είμαι εγώ να τα βάλω με τον Πατριάρχη; Πατριάρχης είναι, βρε παιδί μου.... Η Εκκλησία, παπά μου, είναι μάνα και κάνει επιείκεια, κάνει και συγκατάβαση, κάνει πως δεν βλέπει, κάνει πως δεν ακούει για να μην γίνει σχίσμα. Όταν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος πήγε στην εξορία, τον ρώτησαν οι άλλοι δεσποτάδες:
-Τί να κάνουμε; να διακόψουμε την κοινωνία;
-΄Οχι, τους είπε. να μη γίνει σχίσμα, να συλλειτουργήσετε. Όχι σχίσμα προς Θεού".
Απόσπασμα από το βιβλίο "ΑΓΙΩΝ ΟΡΟΣ" του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου εκδ. "ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ", σελ. 227-228
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου