Μηνύματα από το γεροντικό: " Αὐτὴ ἡ φιλονικία σὰν εὐωδία στὸ λιβάνι ἀνεβαίνει στὸν οὐρανό".

Περὶ ἀγάπης..

Ὁ ὑποτακτικὸς κάποιου Γέροντα ἔμενε σὲ μία καλύβα δέκα μίλια μακριὰ ἀπὸ τὴ σκήτη. Μία μέρα θέλησε νὰ τὸν εἰδοποιήσῃ ὁ Γέροντας νὰ ἔλθῃ νὰ πάρῃ τὸ ψωμί του.

Το ευαγγέλιο της Κυριακής

Γ΄ Ματθαίου: Ματθ. ς΄ 22-33

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλ­μός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγον­τες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

ΜΗΝ ΑΓΩΝΙΑΤΕ!

Ευχαριστήριο για την συγκέντρωση ειδών ρουχισμού και υποδήσεως για την Ιματιοθήκης Αγάπης Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ

ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΚΙΒΕΡΙΟΥ

                               ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

   Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Τιμίου Προδρόμου Κιβερίου, ευχαριστεί όλους τους ενορίτες Κιβερίου αλλά και όλους τους αδελφούς μας που ανταποκρίθηκαν και έδειξαν την αγάπη τους για την Ιματιοθήκη και το Συσσίτιο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου. Είστε όλοι αξιέπαινοι για την ανταπόκρισή σας για τον συγκεκριμένο σκοπό. Στέκεστε πάντοτε αρωγοί και βοηθάτε οποιαδήποτε στιγμή σας ζητηθεί από την καρδιά σας. 

    Συγκεντρώθηκαν αρκετά απαραίτητα είδη ρουχισμού, υποδήσεως για την Ιματιοθήκη του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου, τα οποία παραδόθηκαν σήμερα Πέμπτη 26 Ιουνίου 2020 στον Εφημέριο του Ναού, Πρωτοπρεσβύτερο π. Ελευθέριο Μίχο και Πρόεδρο του Φιλοπτώχου Ταμείου.

  Εκφράζουμε ευχαριστίες στον Εφημέριο π. Ελευθέριο και τα συγχαρητήρια μας για την διακονία του που παρέχει στους αναγκεμένους αδελφούς μας, αλλά και σε όλους τους εθελοντές μικρούς και μεγάλους, που στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες της Ενορίας Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου. Ακόμη δε, για την ευκαιρία που δίνετε  σε όλους εμάς να στηρίζουμε αυτή την διακονία αγάπης και με αυτόν τον τρόπο να συμμετέχουμε σ’ αυτή.

   Ευχόμαστε στον Πρωτ. π. Ελευθέριο Μίχο καλή δύναμη, να ολοκληρωθεί το έργο που ήδη έχει ξεκινήσει, ώστε να συστεγαστούν όλες αυτές οι δομές σ’ ένα κτίριο, καλή δύναμη σε όλους τους εθελοντές και σ’ όσους ανταποκρίθηκαν να έχουν με τις οικογένειές τους πλούσια την ευλογία του Θεού.

                           Μετά τιμής και ευχών

      Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                             ΤΑ ΜΕΛΗ

Πρωτ. Πέτρος Αθανασόπουλος            Ιωάννης Αθ. Χασάπης

                                          Σπυρίδων Κ. Σωτηρόπουλος

                                                                         Χρήστος Α. Κουτρουφίνης

                                          Στυλιανός Δ. Φωτόπουλος

Αββάς Σισώης:Ω ταλαιπωρία! Έναν άνθρωπο ζητώ να μιλήσω και δεν βρίσκω!

'Εζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. στο Κλύσμα, στη Σκήτη με τον αββά Μακάριο και με τον αββά Ωρ, κι όταν άρχισε να γεμίζει η Σκήτη και άκουσε ότι κοιμήθηκε ο αββάς Αντώνιος, σηκώθηκε και πήγε στο όρος του αββά Αντωνίου κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα. Πήγε για ένα διάστημα και στο μακρινό όρος της Θηβαΐδος, δηλαδή στο Πισπίρ. Και επειδή βρήκε ησυχία κάθισε εβδομήντα δύο χρόνια. Σε προχωρημένη ηλικία έζησε στην περιοχή, πού σήμερα είναι η πόλη Σουέζ. Εκεί τον επισκέπτονταν Σιναΐτες μοναχοί για να τον συμβουλευτούν και να ακούσουν τη θεόπνευστη διδαχή του. Στον τόπο αυτόν ζούσε επίσης και ο περίφημος αββάς Τιθόης, με τον οποίο συνδέθηκε πνευματικά. Ανήκει στην πρώτη γενιά των μεγάλων ασκητών που ακολούθησε το Μέγα Αντώνιο.

Πρόγραμμα Ενορίας

Σάββατο απόγευμα 27/6/2020
6:30 μ.μ Εσπερινός
Ι.Ν Κοιμήσεως Θεοτόκου

Κυριακή 28/6/2020
7:00 π.μ Όρθρος-Θεία Λειτουργία
Ι.Ν Κοιμήσεως Θεοτόκου 

Ιερά Εξομολόγηση στην Ενορία μας

Σάββατο απόγευμα 27 Ιουνίου 2020 στις 7:00 το απόγευμα στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Νέος Άγιος στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας- Ο Όσιος Καλλίνικος Μητροπολίτης Εδέσσης

Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου η οποία συνήλθε στις 23 Ιουνίου 2020 στο Σαμπεζύ της Ελβετίας, προχώρησε στην Αγιοκατάταξη του Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρού Καλλινίκου. Ο Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρός Καλλίνικος (κατά κόσμον Δημήτριος Πούλος) γεννήθηκε στα Σιταράλωνα Αγρινίου το 1919. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1957 από τον αδελφό του Μητροπολίτη Διδυμοτείχου Κωνσταντίνο.

Ἀπόστολος, ὁμολογητής, μάρτυρας, ὅσιος καὶ δίκαιος ο Τίμιος Πρόδρομος

    Μπροστὰ στὴν ὁσιακὴ μορφὴ τοῦ προφήτη Ἰώαννου, τοῦ Προδρόμου καὶ Βαπτιστῆ τοῦ Χριστοῦ, ὑποκλινόμαστε μὲ δέος καὶ σεβασμό, καθὼς τὸν συναντοῦμε μέσα ἀπὸ τὴν ἀνάμνηση τῆς ἐπετείου τῆς γέννησης του. Τὸ γεγονὸς καὶ τὸ περιεχόμενο τῆς γιορτῆς τὸ ἀντλοῦμε ἀπὸ τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας.

Το γενέθλιο του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού - 24 Ιουνίου

Ζαχαρία, χόρευε σὺν τῇ συζύγῳ Οὐ πολλὰ μὲν τίκτοντες, ἓν δὲ καὶ μέγα. Πρόδρομον ἀμφὶ τετάρτην εἰκάδα γείνατο μήτηρ.

Την ημέρα αυτή η Αγία μας εκκλησία εορτάζει το γενέσιο του ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη. Ο πατέρας του Ζαχαρίας, ήταν ιερέας. Κάποια ημέρα την ώρα του θυμιάματος, είδε μέσα στο θυσιαστήριο άγγελο Κυρίου, ο οποίος του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο τον οποίο θα ονόμαζε Ιωάννη. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά , αλλά δυσπιστούσε. Η γυναίκα του ήταν ηλικιωμένη και στείρα και άρα ήταν αδύνατο να κυοφορήσει και αυτές τις αμφιβολίες τις εξέφρασε στον άγγελο ο οποίος του απάντησε ότι το παιδί θα γεννηθεί και εκείνος θα τιμωρηθεί για την απιστία του, παραμένοντας κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού. Πράγματι η γυναίκα του η Ελισάβετ συνέλαβε και μετά από εννέα μήνες γέννησε γιο. Οκτώ ημέρες μετά τη γέννηση κατά την περιτομή του παιδιού οι συγγενείς, θέλησαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του δηλ. Ζαχαρία. Όμως ο Ζαχαρίας έγραψε επάνω στο πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως λύθηκε η γλώσσα του και όλοι οι παριστάμενοι πλημμύρισαν χαρά κι ελπίδα, διότι κατάλαβαν ότι γεννήθηκε ο Πρόδρομος της παρουσίας του αναμενόμενου Μεσσία. Ο Ιωάννης δε διέθετε μόνο το χάρισμα της προφητείας, αλλά αξιώθηκε και τη μεγαλύτερη χαρά και τιμή. Βάπτισε το Μεσσία Χριστό, τον οποίο και ομολογούσε σ’ όλη του τη ζωή.

Ἀπολυτίκιον   Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Προφῆτα καὶ Πρόδρομε, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, ἀξίως εὐφημῆσαι σέ, οὐκ εὐποροῦμεν ἠμεῖς, οἱ πόθω τιμῶντες σέ, στείρωσις γὰρ τεκούσης, καὶ πατρὸς ἀφωνία, λέλυται τὴ ἐνδόξω, καὶ σεπτή σου γεννήσει, καὶ σάρκωσις Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, κόσμω κηρύττεται. Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Ἡ πρὶν στείρα σήμερον, Χριστοῦ τὸν Πρόδρομον τίκτει, καὶ αὐτὸς τὸ πλήρωμα, πάσης τῆς προφητείας, ὅνπερ γάρ, προανεκήρυξαν οἱ Προφῆται, τοῦτον δή, ἐν Ἰορδάνῃ χειροθετήσας, ἀνεδείχθη Θεοῦ Λόγου, Προφήτης Κῆρυξ ὁμοὺ καὶ Πρόδρομος. Πηγή: saint.gr

...Οι αγωνίες, οι μέριμνες, οι θλίψεις, τον εισάγουν στην βασιλεία των ουρανών

"Αυτό το βλέπουμε σαφώς στην έγγαμη πολιτεία. Πώς ζει ο έγγαμος τον Θεόν και πώς θεούται; Με την ελπίδα ότι κάποτε θα μπορέσει να δει τον Θεόν, ότι κάποτε θα προσευχηθεί,κάποτε θα απελευθερωθεί. Σκέπτεται: Όταν μεγαλώσει το παιδάκι μου και γίνει επτά χρονών, θα καταλαβαίνει και δεν θα με βάζει σε φασαρίες. Το παιδάκι γίνεται επτά χρονών, αρχίζει να βρίζει, να τσακώνεται, του κάνει παρατηρήσεις, το προσέχει να μην πάει στα αλητάκια, αγωνία, περιπέτεια..., πάει η προσευχή. Εν τω μεταξύ αρχίζει και η γυναίκα να πικραίνεται, συμβαίνει τούτο ή εκείνο, ζει σε μια αγωνία ότι το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα, ότι κάποτε θα μπορέσει να προσευχηθεί, μέχρις ότου τον παίρνει ο Θεός, και όλη αυτή η ελπίδα τον πηγαίνει στον Θεόν. Δηλαδή οι αγωνίες, οι μέριμνες, οι θλίψεις, τον εισάγουν στην βασιλεία των ουρανών". (Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, "Περί αγάπης" Ερμηνεία στον Άγιο Μάξιμο) Καλή και ευλογημένη ημέρα!!

Ευλογημένο ξημέρωμα Κυριακής!!

Tην Κυριακή οι καμπάνες χτυπούνε και μας προσκαλούν στη Θεία Λειτουργία. Μας καλούν στο σπίτι του Θεού, στην εκκλησία. Εκεί μας περιμένει ο Χριστός που έρχεται ανάμεσά μας, χωρίς εμείς να τον βλέπουμε. Μπορούμε όμως να αισθανθούμε το ζεστό του άγγιγμα στην καρδιά και στην ψυχή μας. Μας περιμένουν ακόμη οι άγγελοι, οι Άγιοι, η Παναγία μας και όλοι όσοι αγαπούμε και δεν είναι κοντά μας. Ο χώρος της εκκλησίας, οι εικόνες, το φως των κεριών, οι αρμονικές ψαλμωδίες μάς βοηθούν να συγκεντρώσουμε τη σκέψη μας για να προσευχηθούμε μαζί με τους άλλους χριστιανούς και το πιο σημαντικό απ’ όλα, να κοινωνήσουμε.
Στον οίκο του Θεού συμπεριφερόμαστε με σεβασμό. Καταλαβαίνουμε πως η εκκλησία είναι ένας ιερός χώρος μέσα στον οποίο θα πάρουμε την ευλογία του Θεού, για να συνεχίσουμε την πορεία μας στη ζωή (Από βιβλίο Θρησκευτικών του Δημοτικού).

Αγίων Όρος 7η εκμπομπή

Κατουνάκια, Δανιηλαίοι, Μονή Αγίου Διονυσίου

 (Παναγία του Αξαθίστου Ύμνου -Τιμία χείρ του Βαπτιστού και Προδρόμου Ιωάννου - Άγιος Νήφων Κωνσταντινουπόλεως

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

ΚΕΜΕΝΟ

«καί λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶ<ς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

    «Καί λέγει εἰς αὐτούς· Ἀκολουθήσατέ με καί θά σᾶς κάμω ἱκανούς νά ψαρεύετε ἀντί ψαριῶν ἀνθρώπους, τούς ὀποίους μέ τό δίκτυον τοῦ κηρύγματος θά ἐλκύετε εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν»

Σύναξη των Αγιορειτών Πατέρων: Πώς καθιερώθηκε η γιορτή των αγίων του Αγίου Όρους

Αποτελεί μοναδική μοναστική κοινότητα σε όλη την οικουμένη. Η πνευματική του κληρονομιά είναι ανεκτίμητης αξίας. Το ίδιο και η μακραίωνη παράδοσή του. Η ιστορία του Αγίου Όρους ξεπερνά τα χίλια χρόνια. Στο διάστημα αυτό, έχει αναδείξει αξιοθαύμαστα παραδείγματα μοναχών που αφοσιώθηκαν πλήρως στον Θεό και την τήρηση των εντολών του. Αναρίθμητοι είναι οι μοναχοί που, με την άσκηση, τη βαθιά τους πίστη και την προσευχή, έφθασαν στην αγιότητα.

Ιερά Εξομολόγηση στην Ενορία μας

ΙΕΡΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

-Σάββατο 20/6/2020 από τις 10:30 το πρωί στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου και

-το απόγευμα μετά τις 7:00 στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κιβερίου.

Ο Εφημέριος

π. Πέτρος Αθανασόπουλος

Ανακοινώσεις Ενορίας

Σάββατο 20 Ιουνίου 2020
Όρθρος-Θεία Λειτουργία
Ι.Ν Αγ. Κων/νου Βελανιδιάς

Σάββατο 6:30 μ.μ 
Εσπερινός
Ι.Ν Κοιμήσεως Θεοτόκου



Κυριακή 21 Ιουνίου 2020
7:00 π. μ Όρθρος - Θεία Λειτουργία 
Ι.Ν Κοιμήσεως Θεοτόκου



Τρίτη 23 Ιουνίου 2020
9:00 μ.μ Ιερά Αγρυπνία
Ι.Ν Τιμίου Προδρόμου

Ταξίδι στων Αγίων το Όρος!

 Όσοι από τους άνδρες δεν έχετε ταξιδέψει στων Αγίων το Όρος ή πρόκειται να ταξιδέψετε για να προσκυνήσετε ιερούς τόπους και ιερά σκηνώματα ή από τις γυναίκες επιθυμείτε να μεταφερθείτε νοερά στο Άγιο Όρος, οι εκπομπές που μεταδίδονται από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μητροπόλεώς μας στους 105,2 Μ των fm θα σας βοηθήσουν να πάρετε μία πρώτη εικόνα, μία γεύση για τον τόπο που έχει ζωή πάνω από 1000 χρόνια, μιά μοναδική πολιτεία, στολίδι του κόσμου.

  Στη περιπλάνησή μας αυτή στις Ιερές Μονές, στις Σκήτες, αλλά και στην έρημο αυτής της πολιτείας ταξιδεύουμε με το βιβλίο του Σεβ/του Μητροπολίτου μας κ. Νεκταρίου "ΑΓΙΩΝ ΟΡΟΣ", Το Όρος που λίγο γνώρισα αλλά πολύ αγάπησα, των εκδόσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος "Επιστροφή".    Γίνεται μια προσπάθεια οπτικοποιήσεως του ηχητικού υλικού και μπορείτε να βρείτε τα βίντεο στον παρακάτω σύνδεσμο στο youtube: 

https://www.youtube.com/channel/UCdN4pJsN-vQCKZh0-AK9Ghg…. Καλή ακρόαση!

Αγίων Όρος 6η εκπομπή

Ιερές Μονές Αγίου Παύλου, Αγίου Διονυσίου και Αγίου Παντελεήμονος

Ταξίδι και περιήγηση στων Αγίων το Όρος- Ραδιοφωνική εκπομπή στον Ρ/Σταθμό της Ι.Μητροπόλεως Αργολίδος στους 105,2 Μ των fm, με συντροφιά το βιβλίο του Σεβ/του Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου "Αγίων Όρος", Το Όρος που λίγο γνώρισα, αλλά πολύ αγάπησα, των εκδόσεων "Επιστροφή".

Επιμέλεια εκπομπής: π. Πέτρος Αθανασόπουλος, Εφημέριος Κιβερίου Αργολίδος

Απαντήσεις σε ερωτήσεις για πνευματικά θέματα -π. Μύρων Σιμωνοπετρίτης

Ο Ιερομόναχος Μύρων Σιμωνοπετρίτης απαντά σε ερωτήσεις για πνευματικά θέματα, στην σύναξη των νέων στο Μετόχι της Αναλήψεως της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας στο Βύρωνα Αττικής.

Πατήστε στο link για να 

ακούσετε: 

https://www.pemptousia.gr/2020/06/apantisis-se-erotisis-gia-pnevmatika-themata/

www.pemptousia.gr

Όπου κι αν βρεθεί ο άνθρωπος....

"Όπου κι αν βρεθεί ο άνθρωπος, να μην απελπίζεται, να μην τα χάνει, να μην σαστίζει. Για τον άλφα και τον βήτα λόγο, ο Θεός γνώριζει, σε δοκιμάζει: "Μπορείς να κρατήσεις αυτή τη θλίψη; "Μπορώ". "Θα σου δώσω χάρισμα. Δεν μπορείς; Και αυτό που σου'δωσα θα στο αφαιρέσω. Εγώ δεν θέλω δειλούς ανθρώπους". Δειλός άνθρωπος δεν αξίζει τίποτε. Ενώ τολμηρός πάντα βγαίνει νικητής. (Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Ιερά Αγρυπνία στην Ενορία μας την Τρίτη 23/6/2020

      Την Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020 η εκκλησία μας εορτάζει  το γενέθλιο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού. 

   Με την ευκαιρία της εορτής αυτής, την Τρίτη το βράδυ 23 Ιουνίου στις 9:00 στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου Κιβερίου θα τελεσθεί ιερά αγρυπνία.

    Δίνεται η ευκαιρία μέσα στη νηστεία των Αγίων Αποστόλων που ήδη διανύουμε να εντείνουμε τον πνευματικό μας αγώνα. 

    Ακόμη είναι μία ευκαιρία πνευματική για τους αδελφούς μας που εργάζονται το πρωί, να συμμετέχουν στις ακολουθίες και στη Θεία Λειτουργία  και όλοι μαζί να δοξάσουμε για μια ακόμη φορά τον Θεό και να ζητήσουμε τις πρεσβείες του Προφήτου και Βαπτιστού του Κυρίου μας.

                         

Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις

Γόνε Ἀσίας Ἑλλάδος κλέος Πολλὰς ὑποστὰς Νικόλαε βασάνους, Χαίρων ἀνῆλθες ἐν πόλῳ μάκαρ τάχος. Ἀμφ’ ἐνάτη Νικόλαον ἑῷον γῆθεν ἄειραν. Νίκην ἀληθῆ Νικόλαε παράσχου Γερασίμῳ πλέξαντι τοὺς δέ σοι Οἴκους. Ω Nικόλαε διττόν είληφας στέφος, Όσιος οία και αθλητής Kυρίου.

Βιογραφία Ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος γεννήθηκε στα μέρη της Ανατολής από γονείς ευσεβείς και ενάρετους.

Ο Όσιος Λεόντιος ο Αργείος

 

Ο βίος του οσίου Λεοντίου του νέου σώζεται στο χειρόγραφο 677 σελ. φ 1-36 της Ιεράς Μονής του Αγίου Διονυσίου,  Άγιου Όρους, το όποιο γράφτηκε περί τα τέλη του 18ου αιώνα και είναι μετάφραση προηγούμενου κειμένου από τις αρχές του 17ου αιώνα.

Γεννήθηκε το 1520 στο Άργος σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη και την παράδοση των πατέρων της Ιεράς Μονής Διονυσίου. Για τούς γονείς του και την παιδική του ηλικία δεν γνωρίζουμε τίποτα. Μπορούμε να συμπεράνουμε όμως ότι ό Όσιος είχε ευσεβείς γονείς, αφού σε ηλικία 17 ετών, το 1537, «ησύχαζε» σε ένα «μονίδριο» της Αργολίδας, επιλέγοντας  τον μοναχικό βίο.

Ο Όσιος, αφού εγκατέλειψε τούς γονείς του, τούς συγγενείς και φίλους, δόθηκε στη νηστεία, στις προσευχές και στις ασκήσεις του σώματος, στη μελέτη των Θείων Γραφών και στα θεάρεστα έργα.

Το έτος 1537, όταν οι Τούρκοι άρχισαν την επίθεση εναντίον του Ναυπλίου, ό Λεόντιος προφήτεψε ότι το κάστρο θα ερχόταν στα χέρια των Αγαρηνών, πράγμα το όποιο και έγινε το 1540. Μετά την κατάληψη του Ναυπλίου από τούς Τούρκους, ο Λεόντιος κατέφυγε στο Άγιο Όρος, το όποιο αγάπησε πολύ, και ζήτησε να μονάσει στην Ιερά Μονή του Αγίου Διονυσίου. Για να τον δεχτούν του έθεσαν δύο όρους: 1) Ότι δεν θα εγκαταλείψει ποτέ την Μονή και 2) ότι θα αναλάβει οποιοδήποτε διακόνημα του ανατεθεί.

Κατοίκησε στο Ιερό κοινόβιο της Μονής Διονυσίου και για 60 ολόκληρα χρόνια δεν βγήκε από το Μοναστήρι. Έτσι αξιώθηκε του διορατικού και προφητικού χαρίσματος. Μετά τον θάνατο του, τα Ιερά του λείψανα ανέβλυσαν Μύρο. Ο όσιος Λεόντιος  απεβίωσε το 1605 σε ηλικία 85 ετών.

Στην περιοχή Πορτίτσες του Άργους υπάρχει ιδιωτικός ναός αφιερωμένος στον Όσιο Λεόντιο. Η μνήμη του εορτάζεται στις 18 Ιουνίου εκάστου έτους.

Πηγή https://argolikivivliothiki.gr/

Περί της νηστείας των Αγίων Αποστόλων. Γιατί νηστεύουμε; Πότε καθιερώθηκε;

    

 Ήδη έχουμε εισέλθει στην περίοδο της νηστείας  των Αγίων Αποστόλων. Στους πολλούς χριστιανούς ίσως να είναι και άγνωστη. Μία νηστεία αρχαιοπαράδοτη της Εκκλησίας μας.  Πριν όμως αναφερθούμε σ̉ αυτήν τη νηστεία ειδικά, να πούμε δυο λόγια για τη νηστεία γενικά.

Καλή και ευλογημένη ημέρα! Καλόν αγώνα πνευματικό στο σύντομο αυτό στάδιο της νηστείας που ήδη ξεκίνησε σήμερα, την νηστεία δηλαδή των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων, των μαθητών του Χριστού, που για φέτος είναι 14 ημέρες (έως και 28/6/2020). Σ' αυτή την νηστεία γίνεται κατάλυση ιχθύος, εκτός Τετάρτης και Παρασκευής. Σας υπενθυμίζω την ιερά αγρυπνία μας την Τετάρτη το βράδυ στο Ναό της Παναγίας μας στο Κιβέρι, με την ευκαιρία της μνήμης του Οσίου Λεοντίου του μυροβλύτου, του Αργείου.

Ας αγωνισθούμε στις αρχές του καλοκαιριού, ας είμαστε σε εγρήγορση πνευματική πάντοτε και ας είναι ένας αγώνας, αλλά και μία ευχαριστία αυτή μας η προσπάθεια για τους Αγίους εκείνους, που ξεχύθηκαν μετά την Πεντηκοστή στα πέρατα της οικουμένης και διέδωσαν την "καλή αγγελία"!! Τους ευχαριστούμε και τους παρακαλούμε να μας ενισχύουν στην πίστη και στην καθημερινότητά μας. Καλόν αγώνα λοιπόν!!!

"Πριν γράψεις, σκέψου! Πριν κατακρίνεις, περίμενε! Πριν προσευχηθείς, συγχώρα! Πριν παραιτηθείς, προσπάθησε!"

Συνέχεια του ταξιδιού μας στων Αγίων το Όρος (5η εκπομπή)

(Κατουνάκια-Καρούλια-Δανιηλαίοι)

Ταξίδι και περιήγηση στων Αγίων το Όρος- Ραδιοφωνική εκπομπή στον Ρ/Σταθμό της Ι.Μητροπόλεως Αργολίδος στους 105,2 Μ των fm, με συντροφιά το βιβλίο του Σεβ/του Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου "Αγίων Όρος", Το Όρος που λίγο γνώρισα, αλλά πολύ αγάπησα, των εκδόσεων "Επιστροφή".

Επιμέλεια εκπομπής: π. Πέτρος Αθανασόπουλος, Εφημέριος Κιβερίου Αργολίδος

Το «βρώμικο» πλύσιμο

Κάποτε  ένα νεαρό ζευγάρι μετακόμισε σε μια νέα γειτονιά. Το επόμενο πρωί, ενώ έπαιρναν το   πρωινό τους, η νεαρή γυναίκα είδε τον γείτονά τους  να απλώνει την μπουγάδα του.

• -Τα ρούχα που απλώνει δεν είναι πολύ καθαρά. δεν ξέρει πώς να πλένει σωστά. Ίσως να χρειάζεται καλύτερο απορρυπαντικό για το πλυντήριό του.

Ο σύζυγός της  την κοίταξε, παραμένοντας σιωπηλός. Κάθε φορά που ο γείτονάς της  άπλωνε την μπουγάδα  για να στεγνώσει, η νεαρή γυναίκα έκανε τα ίδια σχόλια.

Ένα μήνα αργότερα, η γυναίκα  ξαφνιάστηκε  όταν παρατήρησε την ολοκάθαρη μπουγάδα του γείτονα  απλωμένη  και είπε στον σύζυγό της:

• -Κοίτα, τελικά ο γείτονάς μας έμαθε πώς να πλένει σωστά. Αναρωτιέμαι ποιος τούτο δίδαξε αυτό;

Ο σύζυγος απάντησε:

• -Σηκώθηκα νωρίς το πρωί και καθάρισα τα παράθυρά μας.

Έτσι είναι με τη ζωή.  Αυτό που βλέπουμε όταν παρατηρούμε τους άλλους εξαρτάται από την καθαρότητα  του «παράθυρου» μέσω του οποίου βλέπουμε.

Ας μην είμαστε πολύ γρήγοροι  στο να κρίνουμε τους άλλους, ειδικά εάν η προσωπική μας   ζωή κυριαρχείται από θυμό, ζήλια, αρνητικότητα ή ανεκπλήρωτες επιθυμίες.

«Κρίνοντας ένα άτομο δεν χαρακτηρίζουμε εκείνο , χαρακτηρίζουμε ποιοι εμείς είμαστε!

Μοναχός Πέτρος Αγιοπετρίτης (1891 – 12 Ιουνίου 1958)

Σε όλη του τη μοναχική ζωή έζησε στα όρια της Μ. Λαύρας. Ήλθε από τη Λήμνο, όπου γεννήθηκε το 1891. Εκάρη μοναχός στό Κελλί του Αγίου Νείλου, έξω από τα Καυσοκαλύβια. Ήταν σχεδόν αγράμματος, απλός, ζωηρός και ενθουσιώδης. Κάποτε εξορίσθηκε στη Σπιναλόγκα. Κατόπιν κατοίκησε σ’ ένα απόμερο, μικρό, φτωχό καλύβι στη σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης. ’Ηταν τόσο ταπεινός που πάντοτε έσκυβε κάτω, έβαζε μετάνοια σε όλους, σαν ένα μικρό ντροπαλό παιδί. Ήταν μικρόσωμος, κοντός και αδύνατος. Όλοι τον αγαπούσαν και τον φώναζαν «Πετράκη». Έτσι ήταν σε όλη του τη ζωή.

Οι Άγιοι Πάντες-Αποστολικό Ανάγνωσμα

Τῶν Ἁγίων Πάντων: Ἑβρ. ια΄ 33 – ιβ΄ 2

Aδελφοί, οἱ ἅγιοι πάντες διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαν­το δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κα-κουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι. Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι᾿ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν ᾿Ιησοῦν.

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων-Ευαγγελικό ανάγνωσμα

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 14 Ἰουνίου 2020, τῶν Ἁγίων Πάντων (Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30)

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ῾Ο φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ ᾿Ισραήλ. καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, κατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.

Ιερά Αγρυπνία την Τετάρτη 17 Ιουνίου στο Κιβέρι

    Την Τετάρτη 17 Ιουνίου στις 9:00 το βράδυ θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κιβερίου, με την ευκαιρία της μνήμης του Οσίου Πατρός μας Λεοντίου του Μυροβλύτου, του Αργείου.

Η Ενορία Τιμίου Προδρόμου Κιβερίου στηρίζει την Ιματιοθήκη της αγάπης Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου

Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Ενορίας Τιμίου Προδρόμου Κιβερίου διοργανώνει μια εκστρατεία αγάπης για τους αναγκεμένους αδελφούς μας, στηρίζοντας την ιματιοθήκη αγάπης του Ι.Ν Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου. 

Συλλέγουμε είδη ρουχισμού, υποδήσεως και παιχνίδια σε καλή κατάσταση όλη την εβδομάδα, από σήμερα έως και την Κυριακή 21/6/2020. Μπορούμε όλοι μαζί!!

Αγίων Όρος 4η εκπομπή- Μεγίστη Λαύρα και Κατουνάκια (οπτικοακουστικό υλικό)

Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στο περιβόλι της Παναγίας μας, στην Μονή Ιβήρων, στο πρώτο μοναστήρι του Αγίου Όρους, την Μεγίστη Λαύρα, και καταλήγουμε στα απαράκλητα Κατουνάκια! Οπτικοακουστικό υλικό, επιμέλεια: π. Πέτρος Αθανασόπουλος

Ταξίδι και περιήγηση στων Αγίων το Όρος- Ραδιοφωνική εκπομπή στον Ρ/Σταθμό της Ι.Μητροπόλεως Αργολίδος στους 105,2 Μ των fm, με συντροφιά το βιβλίο του Σεβ/του Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου "Αγίων Όρος", Το Όρος που λίγο γνώρισα, αλλά πολύ αγάπησα, των εκδόσεων "Επιστροφή".

Η Αγία Τριάς και ο Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ

Ο Αγ.Αλέξανδρος του Σβιρ γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1448 στα μέρη του Νοβγκοροντ σε μια οικογένεια ευλαβών χριστιανών. Ηταν το τρίτο παιδί του Στέφανου και της Βασάι.

Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αμώς.Ήταν πράος,υπάκουος,νηστευτής και όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία οι γονείς του θέλησαν να τον παντρέψουν. Εκείνος όμως στα 19 του χρόνια έφυγε για τη μονή Βαλαάμ.

Περνώντας ο νεαρός Αμώς από τη λίμνη Ροτσίνσκ άκουσε μια φωνή να του λέει ότι σ΄αυτό το σημείο θα χτίσει ένα μοναστήρι.

Τότε έλαμψε από πάνω του ένα φως και ένας άγγελος του έδειξε το δρόμο για το Βαλαάμ.Στο Βαλαάμ εκάρη μοναχός μετά από 7 χρόνια στα εικοσιέξι του και πήρε το όνομα Αλέξανδρος.

Ο πατέρας ήρθε να τον βρει στο μοναστήρι και ο νεαρός Αλέξανδρος όχι μόνο τον καθησύχασε,αλλά και τον έπεισε να γίνουν αυτός και η μητέρα του μοναχοί. Πρόκοβε συνεχώς στα πνευματικά και δέκα χρόνια τα πέρασε εν σιωπή σ’ένα νησάκι.

Μια μέρα ενώ προσευχόνταν άκουσε μια θεική φωνή να του λέει να πάει στον τόπο που κάποτε του είχε υποδειχθεί για να σωθεί.

Ένα φως του έδειξε το μέρος στις όχθες της λίμνης(1485). Έμεινε εκεί μόνος επτά χρόνια, τρώγωντας μόνο χόρτα και υποφέρωντας από τις βαρειές ασθένειες και το ανυπόφορο κρύο.

Το 1493 τον ανακάλυψε τυχαία ένας άρχοντας που είχε βγει για κυνήγι. Η φήμη του ως αγιασμένου ασκητή εξαπλώθηκε γρήγορα και πολλοί μοναχοί μαζεύτηκαν γύρω του,ενώ ο απλός λαός τον τιμούσε ως άγιο όταν ήταν εν ζωή.

2) Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΦΘΑΡΣΙΑ

Πιστεύεται, ότι ο Θεός διατήρησε το Λείψανο σε τόσο θαυμαστή κατάσταση αφθαρσίας, διότι ο Άγιος Αλέξανδρος είναι ο μόνος Άγιος μετά τον Πατριάρχη Αβραάμ, ο όποιος αξιώθηκε επισκέψεως της Αγίας Τριάδος με μορφή τριών Αγγέλων.

Κατά την διάρκεια αυτής της επισκέψεως, ή Αγία Τριάς μέχρι που άγγιξε τον Άγιο, και αυτό το άγγιγμα προφανώς ήταν που έκανε το σώμα του απρόσβλητο στην φθορά. Θαυμαστός ο Τριαδικός Θεός, ο ενδοξαζόμενος εν τοις Άγίοις Αυτού!

Ό Άγιος Αλέξανδρος αναχώρησε για την Ουράνιο Βασιλεία την 30ή Αυγούστου του 1533, σε ηλικία 85 ετών.

Ό Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ εδοξάσθη με θαυμαστά σημεία και θαύματα κατά την διάρκεια της ζωής του και μετά την κοίμηση του.

Το 1545, ο μαθητής και διάδοχος του Ηγούμενος Ηρωδίων συνέθεσε τον Βίο του. Το 1547 άρχισε ο τοπικός εορτασμός της μνήμης του και συν­ετέθη ή Ακολουθία του.

Στις 17 Απριλίου του 1641, κατά την διάρ­κεια της ανακαινίσεως του Ναού της Μεταμορφώσεως, όπου ο Άγιος είχε ταφή, αποκαλύφθηκε τα άγιο Λείψανο του σε κατάσταση πλήρους Αφθαρσίας· έκτοτε, ή Εκκλησία εορτάζει την μνήμη του δύο φορές: την ήμερα της Κοιμήσεως του, 30ή Αυγούστου, και την ήμερα της επισήμου Διακηρύξεως της Αγιότητας του και της ανακομιδής του Ιερού Λειψάνου του, 17η Απριλίου.

Ό Άγιος Αλέξανδρος, όπως του υποσχέθηκε ή Υπεραγία Θεοτόκος, άφησε πίσω του μεγάλο πλήθος μαθητών, πολλοί από τους οποίους ηγίασαν και τιμώνται μέχρι σήμερα από την Εκκλησία του Θεού επί γης ως Άγιοι.

Έκτοτε, το αδιάφθορο άγιο Λείψανο του Άγιου Αλεξάνδρου αποτελούσε πηγή αγιασμού, προσκυνήσεως και θεραπείας: οι τυφλοί ελάμβαναν το φως τους, οι παραλυτικοί ελάμβαναν την δύναμη των ποδών τους, και όσοι έπασχαν από οποιαδήποτε ασθένεια, ελάμβαναν την πλήρη ίαση.

Οι δαίμονες έφευγαν από τους δαιμονισμένους και στείρες γυναίκες συνελάμβαναν… 

Θαυμαστός είναι ο Πανάγαθος Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού, ο Όποιος δόξασε τον δούλο Αυτού σε αύτη την εφήμερη ζωή με θαύματα και σημεία, τα όποια εγίνοντο δια των χειρών του.

Και μετά τον θάνατο του ακόμη αξίωσε να τοποθετηθεί το πάντιμο και ιερό Σκήνωμά του στην Εκκλησία Του, για να καταυγάζει από εκεί, ως μέγας φάρος, με τα πανένδοξα Θαύματα του!…

2α) Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΒΙΡ

Την 30ή Ιουλίου του 1998, οι πιστοί της Ρωσίας έσπευσαν κατά χιλιάδες να προσκυνήσουν το νεωστί ανακαλυφθέν ιερό Λείψανο του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ στον Ναό των Αγίων Σοφίας, Πίστεως, Αγάπης και Ελπίδος στην Αγία Πετρούπολη.

Μετά απουσία περί­που 80 χρόνων, ένας από τους πλέον αγαπητούς Αγίους της Θηβαΐδος του Βορρά επέστρεψε στον τόπο των μοναχι­κών του αγώνων.

Οκτώ δεκαετίες ενωρίτερα, στις 5 Ιανουαρίου του 1918, οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν το μεγαλύτερο τμήμα της Ρωσικής Θηβαΐδος του Βορρά: την περιοχή γύρω από το Όλονετς και το Λοντέϊνογιε Πολιέ.

Την αμέσως επομένη ήμερα οι Μπολσεβίκοι έκαναν την εμφάνιση τους στο Μοναστήρι του Σβίρ στην λειψανοθήκη του Αγίου Αλεξάνδρου.

Ένα τέτοιο ταμείο αγιότητας αποτελούσε ένα προφανές εμπόδιο στον διάβολο και τα όργανα του, τα όποια είχαν καταλάβει τότε την γη της Ρωσίας.

Όμως, στην περίπτωση εκείνη ήταν ανεξήγητα ανίκανοι να προκαλέσουν κάποια βλάβη στο Λείψανο του Αγίου ή να το μετακινήσουν.

Οι Κομμουνιστές έκαναν ακόμη κάποιες απόπειρες και μόνον στην έκτη τους προσπάθεια, στις 20 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους (1918), κατόρθωσαν να μετακινήσουν το αδιάφθορο Λείψανο του Αγίου Αλεξάνδρου.

Τούτο εγκαινίασε την θλιβερή «εκστρατεία κατασχέσεως των λειψάνων», ή οποία συνεχίσθηκε από το 1919 ως το 1922, οπότε τα Λείψανα 63 Ρώσων Αγίων εκλάπησαν, υπεβλήθησαν σε «επιστημονικές εξετάσεις», παρουσιάσθηκαν ως «μούμιες», ή ακόμη και ως «κίβδηλα», σε αντιθρησκευτικά μουσεία ή κατεστράφησαν.

Κατά την περίοδο αυτήν, ολόκληρη ή βόρεια περιοχή της Ρωσίας μετεβλήθη σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκεντρώσεως.

Ή Θηβαΐδα του Βορρά βεβηλώθηκε και μολύνθηκε, αλλά ταυτοχρόνως και αγιάστηκε, γινομένη ένας Γολγοθάς από τους πολλούς στην Ρωσία.

Ή Μονή του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ δοκίμασε την ίδια μοίρα των πολλών Μοναστηριών της περιοχής: έγινε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, γνωστό ως «Σβίρλαγκ» («Στρατόπεδο του Σβίρ»).

Αργότερα, έγινε διαδοχικά οίκος αναπήρων πολέμου, οίκος παιδιών, τεχνική σχολή και στρατόπεδο. Τελικά, το τμήμα της Αγίας Τριάδος της Μονής μετατράπηκε σε ψυχια­τρικό άσυλο, ένα μέρος του οποίου παραμένει τέτοιο μέχρι σήμερα.

Ή Μονή υπέστη άσχημες φθορές με την πάροδο των χρόνων. Όμως, ο Θεός δεν επέτρεψε να χαθεί το Λείψανο του Αγίου Αλεξάνδρου.

Μετά την κατάσχεση του από τους Μπολσεβίκους, πρώτα εφέρθη στο Λοντέϊνογιε Πολιέ. Ή τοπική επιτροπή των Τσεκιστών ζήτησε να γίνει μία έρευνα για την αυθεντικότητα του Λειψάνου.

Εξετάσθηκε από Σοβιετικούς επιστήμονες με την ελπίδα αποδείξεως ότι ήταν κίβδηλο – μία απάτη της Εκκλησίας για την αποβλάκωση των πιστών.

Όμως, προς αμηχανία των Μπολσεβίκων, τα αποτελέσματα τους επιβεβαίωσαν όσα είχαν καταγραφή κατά την πρώτη ανακάλυψη του Λειψάνου του Αγίου το 1641· ότι δηλαδή επρόκειτο πράγματι περί του Αγίου Αλεξάνδρου και ότι το σώμα του ήταν, σε εκπληκτικό βαθμό, αδιάφθορο.

Το δέρμα του ήταν λευκό και ελαστικό. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ήσαν καθαρά διακρινόμενα και έφεραν μία εντυπωσιακή ομοιότητα με τις εικόνες του Αγίου, οι οποίες αγιογραφήθηκαν μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνος.

Ένας ακαδημαϊκός, ο Πέτρος Πέτροβιτς Ποκρύσκιν, δεν φοβήθηκε σε εκείνη την εποχή των διωγμών να γράψει μία θαρραλέα απάντηση στην αίτηση των Τσεκιστών: «Αναγνωρίζοντας ότι το Λείψανο του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ αποτελεί αναμφισβήτητα ιστορικό γεγονός, ή θέσης των οποίου πρέπει να είναι σε μία εκκλησία, ζητούμε να ληφθούν μέτρα για την διαφύλαξη Αυτού του εθνικού ιστορικοί θησαυρού».

Από το Λοντέϊνογιε Πολιέ το Λείψανο εφέρθη στην Αγία Πετρούπολη (τότε Πέτρογκραντ). Την εποχή εκείνη ήλθε εντολή από το Κομμισαριάτο της Δικαιοσύνης να τοποθετηθούν όλα τα Λείψανα σε μουσεία.

Το Λείψανο του Άγιου Αλεξάνδρου έφέρθη στο ανατομικό μουσείο της πόλεως, το όποιο στεγαζόταν στην Στρατιωτική Ιατρική Ακαδημία.

Εκεί το Λείψανο εξετέθη ως έκθεμα, αλλά έμεινε χωρίς εγγραφή -μία προφανής προσπάθεια από τους υπαλλήλους του μουσείου να αποκρυφθή.

Ταυτόχρονα, έγιναν απόπειρες να επιδειχθούν ψεύτικα λείψανα του Αγίου στο κοινό, τα όποια δεν ομοίαζαν στην ιστορική του περιγραφή, ως μέρος σχεδίου των Κομμουνιστών να πλήξουν την Εκκλησία, άλλα αυτές οι απόπειρες απέτυχαν. Χάρις σε έναν από τους επιστήμονες, τον Β. Ν. Τόνκοβ, ο όποιος δεν ήταν «στρατευμένος αθεϊστής» όπως οι συνάδελφοι του, το Λείψανο παρέμεινε στην Στρατιωτική Ιατρική Ακαδημία της Αγίας Πετρουπολέως, εξορισμένο στην λήθη.

Εκεί έμεινε για περίπου οκτώ δεκαετίες, με αναμονή της στιγμής, κατά την οποία, θεία πρόνοια, θα επέστρεφε στους πιστούς.

Στις 14 Ιουνίου 1997, περί­που έξι χρόνια μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού ολο­κληρωτισμού στην Ρωσία, το τμήμα της θείας Μεταμορφώ­σεως της Μονής του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ επεστράφη ολόκληρο στην Εκκλη­σία.

Το τμήμα της Αγίας Τριά­δος, το όποιο απέχει ένα τρίτο μιλίου από το έτερο τμήμα, επεστράφη μερικώς στην Εκκλησία στις 22 Σεπτεμβρίου 1998.

Ή έρευνα για τον Άγιο Αλέξανδρο άρχισε το 1997, με την ευλογία του Μητροπολίτου της Αγίας Πετρουπολέως Βλαδίμηρου.

Τα περισσότερα ντοκουμέντα από την σοβιετική περίοδο είτε εχάθησαν είτε κατεστράφησαν, όμως οι προσευχητικές ερευνητικές προσπάθειες των Αδελφών της Γυναικείας Μονής της Αγίας Σκέπης Τερβενίτσι, υπό την καθοδήγηση του πνευματικού τους Πατρός, του Ηγουμένου Λουκιανού (Κουτσένκο), Προϊσταμένου τώρα της Μονής του Αγίου Αλεξάνδρου Σβίρ, ανταμεί­φθηκαν τελικά.

Τον Δεκέμβριο Αυτού του έτους (1997) το Λείψανο του Αγίου ευρέθη! Όταν αυτό εξετάσθηκε, ήταν ακριβώς εφάμιλλο προς την αρχική περιγραφή της πρώτης ανακομιδής του Λειψάνου του 1641.

Ήταν το ίδιο αδιάφθορο όσο και πριν από την κατάσχει του. Σύμφωνα με ανθρωπολόγους και εθνολόγους ειδικούς, το Λείψανο άνηκε σε άνδρα της φυλής των Βεπ-μιας πολύ μικρής ομάδος Φινλανδικής καταγωγής, ή οποία κατοικούσε στην περιοχή όπου ο Άγιος Αλέξανδρος γεννήθηκε και όπου αργότερα έκτισε την Μονή του.

Τελικά, μετά την έκτος πάσης αμφιβολίας απόδειξη της ταυτότητος του Αγίου, ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος έδωσε την ευλογία του, ώστε το πλήρες θείας Χάριτος Λείψανο να μεταφερθεί στον Ναό των Αγίων Μαρτύρων Σοφίας, Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης για τέσσερις μήνες, προκειμένου να τεθεί σε δημόσια προσκύνηση προ της επιστροφής του στην Μονή του Αγίου.

Πριν από την μεταφορά του Λειψάνου στον Ναό, έτελέσθη μία δέηση στην αίθουσα εξετάσεων της Ιατρικής Ακαδημίας.

Προς έκπλησιν και πνευματική άγαλλίασιν των παρόντων, τα χέρια και τα πόδια του Αγίου άρχισαν να αναβλύζουν σταγόνες ευώδους μύρου, σαν ο Άγιος να έλεγε: «Ναι, σάς ακούω· εγώ είμαι»!

Αυτή ή έκχυσης Χάριτος συνεχίσθηκε και όταν το Λείψανο μετεφέρθη στον Ναό. Ή ροή του ευώδους μύρου ήταν τόσο ισχυρή, ώστε πετούσαν μέλισσες κοντά στα πόδια του Αγίου.

Κληρικός Αλέξιος Γιάνγκ (τώρα Ιερομόναχος Αμβρόσιος) ήταν στην Αγία Πετρούπολη όταν το Λείψανο ευρέθη.

Περιγράφων την εμπειρία της προσκυνήσεώς του, γράφει αυτός ο αμερικανός προσκυνητής: «Με έκπληξη είδα, ότι ο Άγιος δεν ήταν μόνον αδιάφθορος, αλλά το δέρμα του δεν είχε καθόλου σκουρύνει από την πάροδο πέντε περίπου αιώνων ήταν τόσο λευκό όσο κάποιου πού ζει σήμερα. Ασπαζόμενος τα ακάλυπτα πόδια του, μπορούσα να ιδώ τον σχηματισμό του θαυματουργού μύρου, σαν σταγόνες πλουσίου μέλιτος, μεταξύ των δακτύλων».

Εικόνες του Αγίου, οι όποιες ευλογήθηκαν στην λειψανοθήκη, άρχισαν ομοίως να αναδίδουν είτε μύρο είτε εύωδία.

Ό Δόκι­μος Αλέξανδρος της Μονής του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ στεκόταν συνεχώς στην λειψα­νοθήκη, παρατηρώντας όχι μόνον την ποσότητα του ρέοντος μύρου, άλλα και τις θαυματουργικές θεραπείες, οι όποιες ελάμβαναν χώρα εκεί, θεραπεύθηκαν άνθρωποι με πολλές ασθένειες: παραλυτικοί, καρκινοπαθείς, πάσχοντες από δερματικές παθήσεις ή παθήσεις των οστών και δαιμονισμένοι.

Μετά την μεταφορά του Λειψάνου στην Μονή του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ τον Νοέμβριο του 1998, οι θεραπείες συνέχισαν να συμβαίνουν ενώπιον του. Ή ροή του μύρου επίσης συνεχίσθηκε απαραμείωτα.

Παρατηρήθηκε, ότι αυτό το θαύμα αυξάνει σε ένταση όταν καταφθάνουν στην Μονή ομάδες ανθρώπων, στις όποιες δεν συμπεριλαμβάνονται μόνον πιστοί, άλλα και αμφισβητίες επίσης. Μέχρι και σήμερα ή Μονή καταγράφει τα θαύματα, τα όποια τελούνται στο Λείψανο του Αγίου του Θεού

3) Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Το μέγα αυτό θαύμα έγινε ως εξής. Το έτος 1508 σε ηλικία 60 ετών αφ` ότου ο όσιος Αλέξανδρος άρχισε τότε να ασκείται με αγώνες που υπερβαίνουν την ανθρώπινη δύναμη σε πείνα, δίψα και στην αν­τοχή του ψύχους, ελπίζοντας ότι με το πρόσκαιρο αυτό ψύχος του χειμώνα θα αποφύγει τη μέλλουσα αιώνια κόλαση.

Οι δαίμονες όμως, βλέποντας να καταπολεμούνται απ' τον Όσιο και καταλα­βαίνοντας ότι επρόκειτο να εξοστρακιστούν απ' αυτόν, προσπάθη­σαν απ' την αρχή να τον τρομοκρατήσουν.

Εμφανίζονταν άλλοτε μεν σαν θηρία και άλλοτε σαν φίδια πού έτρεχαν κατεπάνω του με συριγμούς και θηριώδη αγριότητα και του προκαλούσαν πολλούς άλλους πειρασμούς.

Μια νύχτα ό όσιος Αλέξανδρος πήγαινε προς το μοναχικό ερημητήριο του οπού συνήθιζε να προσεύχεται μόνος του, όταν ξα­φνικά εμφανίστηκε μπροστά του ένα αναρίθμητο πλήθος δαιμόνων, σαν νάταν στρατός πολύς, και άρχισαν να πηδούν κατεπάνω του με μανία, να τρίζουν τα δόντια τους, ενώ απ' το στόμα τους φαινόταν έβγαινε μια μεγάλη φλόγα και με λύσσα να του φωνάζουν:

Φύγε, φύγε απ' αυτόν τον τόπο, αναχώρησε γρήγορα απ' εδώ, για να μην πεθάνεις με θάνατο κακό. 

Ό Όσιος όμως, σαν καλός μαχητής του Ιησού Χριστού οπλι­σμένος με προσευχή, δεν τρομοκρατήθηκε καθόλου απ' αυτούς, γιατί γνώριζε την ασθενική δύναμη τους.

Και ή προσευχή, του έβγαινε από το στόμα του σαν πύρινη φλόγα και κατέκαψε και αφάνισε όλες τις ανίσχυρες λεγεώνες των δαιμόνων.

Ό Όσιος Αλέξανδρος συνέχισε τότε το δρόμο του και ήρθε στο μοναχικό ερημητήριο του όπου έκανε τις συνηθισμένες προσευχές του στο Θεό, οπότε ξαφνικά ένας άγγελος με λαμπρά ενδύματα παρουσιάστηκε μπροστά του.

Βλέποντας τον ό Όσιος αισθάνθηκε φόβο και τρόμο και πέφτοντας στο έδαφος έμεινε εκεί σαν νεκρός. Ό άγγελος τον έπιασε από το χέρι και του είπε:

Είμαι άγγελος Κυρίου και ό Θεός με έστειλε να σε διαφυλάξω απ` όλες τις απάτες του πονηρού διαβόλου και να σου υπενθυμίσω τα θεια οράματα πού είχες δει σ' αυτόν τον τόπο πού έχεις εγκατα­σταθεί - γιατί οι εντολές Του πρέπει να εκτελεστούν - ό Κύριος σε εξέλεξε να γίνεις οδηγός σε πολλούς για τη σωτηρία τους.

Σού δη­λώνω ότι το θέλημα του Θεού είναι να χτίσεις σ' αυτόν τον τόπο μια εκκλησία στο όνομα της Αγίας Τριάδος, να συγκεντρώσεις αδελ­φούς και να ιδρύσεις μοναστήρι. Κι αφού είπε αυτά ό άγγελος έγινε άφαντος.

Ό Όσιος Αλέξανδρος όμως αγαπούσε την ησυχία και ήθελε να ζήσει σ' αύτη όλες τις μέρες της ζωής του- γι' αυτό προσευχόταν όλο και περισσότερο στο Θεό να τον ελευθερώσει από κάθε απάτη του εχθρού.

Κάποτε πού είχε απομακρυνθεί απ' την καλύβα του και όπως το συνήθιζε προσευχόταν μερικές ώρες συνέχεια, ξαφνικά εμ­φανίστηκε πάλι ό άγγελος Κυρίου και του είπε:

-Αλέξανδρε, όπως σου είπα την προηγούμενη φορά, φτιάξε μια εκκλησία, συγκέντρωσε αδελφούς και ίδρυσε μοναστήρι, γιατί πολ­λοί πού επιζητούν να σωθούν θα έρθουν σε σένα και πρέπει να τους οδηγήσεις «εις οδόν σωτηρίας».

Και λέγοντας αυτά ό άγγελος έγινε και πάλι άφαντος. 

Κατά το 1508 πάλι, πού ό Όσιος συμπλήρωνε τον 23ο χρόνο σ' αυτή την έρημο κι ενώ ήταν στο ερημικό κελί του μια νύχτα και κατά τη συνήθεια του προσευχόταν, ξαφνικά στο σημείο πού βρι­σκόταν έλαμψε ένα μεγάλο φως.

Ό Όσιος ξαφνιάστηκε και σκέφ­τηκε: «Τι να σημαίνει αυτό;» Και αμέσως είδε τρεις ανθρώπους να έρχονται προς αυτόν ντυμένοι με λαμπρά, λευκά ενδύματα.

Ήταν ωραιότατοι και αγνοί, λάμποντας περισσότερο απ' τον ήλιο και αστράφτοντας με μια ανέκφραστη ουράνια δόξα.. Καθένας τους κρατούσε στο χέρι κι ένα σκήπτρο.

Όταν τους είδε ό Όσιος έτρεμε ολόκληρος, γιατί τον κατέλαβε φόβος και τρόμος Και μόλις συν­ήλθε λίγο προσπάθησε να τους προσκυνήσει μέχρι το έδαφος. Εκείνοι όμως τον έπιασαν απ' το χέρι, τον σήκωσαν και του είπαν:

Έχε ελπίδα, μακάριε, και μη φοβάσαι.

Και ό Άγιος είπε:

-Κύριοι μου, εάν βρήκα κάποια χάρη ενώπιον σας, πέστε μου ποιοι είστε πού, ενώ έχετε τόση δόξα και λαμπρότητα, καταδεχθήκατε να έρθετε προς το δούλο σας, γιατί ποτέ μου δεν είδα κανένα με τέτοια δόξα όπως εσείς.

Εκείνοι του απάντησαν:

-Μη φοβάσαι, άνθρωπε θείων επιθυμιών, γιατί το Άγιο Πνεύμα ευαρεστήθηκε να κατοικήσει σε σένα για την αγνότητα της καρδιάς σου και όπως σου προείπα πολλές φορές έτσι και τώρα σου λέω ότι πρέπει να φτιάξεις εκκλησία, να συγκεντρώσεις αδελφούς και να δημιουργήσεις μοναστήρι, γιατί με σένα ευδόκησα να σώσω πολλές ψυχές και να τους φέρω στην επίγνωση της αλήθειας.

Ακούγοντας αυτά ό Όσιος γονάτισε και πλημμυρισμένος από δάκρυα είπε:

- Κύριε μου, ποιος είμαι εγώ ό αμαρτωλός, ό χειρότερος απ' όλους τους ανθρώπους, πού θα ήμουν άξιος ν' αναλάβω τέτοιες ευ­θύνες, σαν κι αυτές για τις οποίες μου μίλησες; Είμαι αδύνατος για ν' αποδεχτώ τέτοια αποστολή. Γιατί εγώ ό ανάξιος δεν ήρθα σ' αυτόν τον τόπο για να κάνω αυτά πού με προστάζεις, αλλά μάλλον για να κλάψω τις αμαρτίες μου.

Μόλις είπε αυτά ό Όσιος κειτόταν κάτω στο έδαφος και ό Κύ­ριος τον έπιασε πάλι απ' το χέρι, τον σήκωσε και του είπε:

-Σήκω όρθιος, πάρε θάρρος και δύναμη και κάνε όλα όσα σε πρόσταξα.

Ό Όσιος απάντησε:

- Κύριε μου, μη θυμώνεις μαζί μου πού τόλμησα να σου αντιμιλήσω- πες μου, σε τίνος το όνομα θέλεις να τιμάται ή εκκλησία πού ή αγάπη Σου για το ανθρώπινο γένος θέλει να χτιστεί σ' αυτόν τον τόπο;

Και ό Κύριος είπε στον Όσιο:

Όπως βλέπεις τον ένα να σου μιλάει με τρία πρόσωπα, φτιάξε την εκκλησία στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, της Αγίας Τριάδος «εν μια τη ουσία». Σου αφήνω την ειρήνη Μου και ή ειρήνη Μου πού σου χαρίζω θα είναι μαζί σου. 

Και ξαφνικά ό Όσιος είδε τον Κύριο με απλωμένα φτερά να βαδίζει στο έδαφος, σαν να περπατούσε με τα πόδια, και μετά έγινε άφαντος.

Ό όσιος Αλέξανδρος ήταν συνεπαρμένος από πολλή χαρά και φόβο και ευχαρίστησε θερμά γι' αυτό το Θεό, πού τόσο αγαπάει το ανθρώπινο γένος.

Μετά άρχισε να σκέπτεται πώς και πού θα χτίσει την εκκλησία. Αφού σκέφτηκε πολύ και προσευχήθηκε γι' αυτό στο Θεό, άκουσε ξαφνικά μια μέρα μια φωνή να του μιλάει από ψηλά. Κοιτάζοντας προς τα πάνω ό Όσιος είδε έναν άγγελο του Θεού πού φορούσε μανδύα και κουκούλια να στέκεται στον αέρα με απλωμένα φτερά και με τον ίδιο τρόπο πού άλλοτε εμφανίστηκε στο μεγάλο Παχώμιο, με τα χέρια του τεντωμένα προς τον ουρανό να λέει: «Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν». Και μετά είπε στον Όσιο:

- Αλέξανδρε, ας χτιστεί ή εκκλησία σ' αυτόν τον τόπο στο όνομα του Κυρίου πού εμφανίστηκε σε σένα με τρία πρόσωπα, του Πατρός και του Υιού και του Άγιου Πνεύματος, της αδιαιρέτου Τριάδος.

Και λέγοντας αυτά σημείωσε στον τόπο εκείνο το σημείο του σταυρού με το χέρι του και έγινε άφαντος. Ό Όσιος ευφράνθηκε πολύ με το όραμα αυτό, δοξολόγησε το Θεό πού δεν παρείδε τη δέηση του και στο σημείο αυτό τοποθέτησε ένα σταυρό.

4) ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

Η Ιερά Μονή του Αγ.Αλεξάνδρου του Σβιρ βρίσκεται 260 χιλιόμετρα από την Αγ.Πετρούπολη και 21 χιλιόμετρα από την περιοχή Lodeynoye.

Το μοναστήρι ιδρύθηκε από τον Αγ. Αλέξανδρο στα τέλη του 15ου αιώνα στο παρθένο δάσος του Olonets κοντά στη γραφική λίμνη Roshinsky και γρήγορα έγινε γνωστό, συρρέοντας πλήθος κόσμου ενώ και η μοναστική αδελφότητα γρήγορα έγινε μεγάλη.

Στη μονή υπάρχουν η πέτρινη εκκλησία της Αγίας Σκέπης,δωρεά του τσάρου Βασιλείου, ο καθεδρικός ναός της Μεταμορφώσεως του Χριστού όπου βρέθηκε το άφθαρτο λείψανο του Αγ. Αλεξάνδρου, o ναός της Αγίας Τριάδος χτίστηκε το 1791, αντικαθιστώντας έναν παλαιότερο ξύλινο ναό τον οποίο είχε κτισεί ο ιδρυτής της μονής.

Το 1685 ανηγέρθη ο ναός των αγίων Ζαχαρίου και Ελισάβετ,ενώ εκεί υπάρχει και ο ναός του Αγ.Ιωάννη του Δαμασκηνού.

Για την κατασκευή των ναων και των κτιρίων βοήθησαν αυτοκράτορες, δούκες, βασιλείς, βογιάροι και ευγενεις. Η μονή γνώρισε εισβολές εχθρών,λεηλασίες,πυρκαγιές,αλλά και αυστηρή μοναχική ζωή.

Ηταν ένα από τα πλούσια μοναστήρια,με ανεκτίμητους θυσαυρούς γι’αυτό και το 1918 ήταν ένα από τα πρώτα μοναστήρια του οποίου η περιουσία κατασχέθηκε από τους μπολσεβίκους.

Τότε εκτελέστηκαν και πολλοί μοναχοί της μονής μαζί με τον ηγούμενο,ενώ η μονή μετατράπηκε σε φυλακές ,οίκο αναπήρων πολέμου,τεχνική σχολή ,στρατόπεδο,ενώ ένα μέρος της μονής μετατράπηκε σε ψυχιατρικό άσυλο το οποίο λειτουργεί και σήμερα.

Το 1997 η νέα αδελφότητα χρειάστηκε να εργαστεί σκληρά για να αναστηλωθεί η μονή ενώ το 1998-μετά από 80 χρόνια- επέστρεψε στη μονη το λείψανο του ιδρυτή της μονής Αγ. Αλεξάνδρου, το οποίο είχαν παρατημένο σε μια γωνιά της στρατιωτικής ακαδημίας της Αγ. Πετρούπολης οι μπολσεβίκοι.