...Οι αγωνίες, οι μέριμνες, οι θλίψεις, τον εισάγουν στην βασιλεία των ουρανών

"Αυτό το βλέπουμε σαφώς στην έγγαμη πολιτεία. Πώς ζει ο έγγαμος τον Θεόν και πώς θεούται; Με την ελπίδα ότι κάποτε θα μπορέσει να δει τον Θεόν, ότι κάποτε θα προσευχηθεί,κάποτε θα απελευθερωθεί. Σκέπτεται: Όταν μεγαλώσει το παιδάκι μου και γίνει επτά χρονών, θα καταλαβαίνει και δεν θα με βάζει σε φασαρίες. Το παιδάκι γίνεται επτά χρονών, αρχίζει να βρίζει, να τσακώνεται, του κάνει παρατηρήσεις, το προσέχει να μην πάει στα αλητάκια, αγωνία, περιπέτεια..., πάει η προσευχή. Εν τω μεταξύ αρχίζει και η γυναίκα να πικραίνεται, συμβαίνει τούτο ή εκείνο, ζει σε μια αγωνία ότι το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα, ότι κάποτε θα μπορέσει να προσευχηθεί, μέχρις ότου τον παίρνει ο Θεός, και όλη αυτή η ελπίδα τον πηγαίνει στον Θεόν. Δηλαδή οι αγωνίες, οι μέριμνες, οι θλίψεις, τον εισάγουν στην βασιλεία των ουρανών". (Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, "Περί αγάπης" Ερμηνεία στον Άγιο Μάξιμο) Καλή και ευλογημένη ημέρα!!