Είπε ο αββάς Ησαϊας:
"Εάν σου έρθει λογισμός να κατακρίνεις τον πλησίον για κάποιο αμάρτημά του, πρώτα να σκεφθείς ότι εσύ είσαι περισσότερο αμαρτωλός απ΄αυτόν και εκείνα που νομίζεις ότι σωστά τα κάνεις, μην πιστέψεις ότι ήσαν αρεστά στον Θεό. Και έτσι δεν θα τολμήσεις να καταδικάσεις τον πλησίον".
Είπε επίσης:
"Εάν δεν κατακρίνεις τον πλησίον αλλά εξουθενώνεις τον εαυτό σου, παρέχεις ανάπαυση στη συνείδησή σου".
***
Πήγε κάποτε ο αββάς Ισαάκ ο Θηβαίος σε κάποιο κοινόβιο και είδε έναν αδελφό να σφάλλει και τον κατέκρινε.
Όταν επέστρεψε στην έρημο, ήλθε άγγελος Κυρίου και στάθηκε μπροστά στην πόρτα του κελιού του και του είπε:
- "Δεν σου επιτρέπω να μπεις".
Κι εκείνος παρακαλούσε κι έλεγε:
- "Τι συμβαίνει;"
Αποκρίθηκε ο άγγελος και του είπε:
- "Ο Θεός με έστειλε λέγοντας: Πές του: πού προστάζεις να βάλω τον αδελφό που έσφαλε και τον καταδίκασες".
Ευθύς μετανόησε ο αββάς και είπε:
- "Αμάρτησα, συγχώρεσέ με".
Και ο άγγελος του είπε:
- "Σήκω, σε συγχώρεσε ο θεός. Και στο εξής να προσέχεις να μην κρίνεις κανέναν, προτού τον κρίνει ο Θεός".
***
Έλεγε ο αββάς Παφνούτιος, ο μαθητής του αββά Μακαρίου:
- "Παρακάλεσα τον Γέροντά μου λέγοντας: Πές μου κάποιον λόγο".
Κι εκείνος είπε:
- "Να μην κακομεταχειριστείς κανέναν ούτε να τον κατακρίνεις. Αυτά να κάνεις και σώζεσαι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου