Είναι ανάγκη να μένω στο σπίτι του ταπεινού

Όποιος είναι μεγάλος αμαρτωλός,

άρχοντας της αμαρτίας, όπως ο αρχιτελώνης Ζακχαίος,

είναι μικρός στο πνευματικό ανάστημα.

Γιατί είναι αντίθετα η σάρκα και το πνεύμα.

Για τούτο δεν μπορεί ο Ζακχαίος

να δει τον Ιησού εξαιτίας του όχλου.

Ενοχλείται από τα πάθη και από τα εγκόσμια

και δεν μπορεί να δει τον Ιησού

που δρα και κινείται και περπατάει.

Ο άνθρωπος αυτός δεν καταλαβαίνει τις πράξεις

που ταιριάζουν στο χριστιανό.

Μια τέτοια πράξη είναι το ότι βαδίζει ο Χριστός,

δηλαδή δρα ανάμεσά μας.

Ο άνθρωπος όμως που ποτέ δεν είδε τον Χριστό να βαδίζει,

αλλά είναι αναίσθητος μπροστά στις σωστές πράξεις του,

έρχεται πολλές φορές από μεταμέλεια σε συναίσθηση και απονεκρώνει κάθε ηδονή και γλυκύτητα

που δηλώνει η συκομουριά όπου ανέβηκε ο Ζακχαίος.

Έτσι λοιπόν, αφού γίνει ψηλότερος από τον εαυτό του

και αποφασίσει με την καρδιά του να ανέβει ψηλά,

τον βλέπει πρώτα ο Χριστός

και έπειτα ο ίδιος βλέπει το Χριστό που του λέει:

"Κατέβα γρήγορα".

Δηλαδή, "ανέβηκες με τη μετάνοια σε ανώτερη ζωή.

Τώρα κατέβα με την ταπεινοφροσύνη,

μήπως σε υποσκελίσει η υψηλοφροσύνη.

Βιάσου να ταπεινωθείς.

Γιατί, αν ταπεινωθείς,

ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ.

Μάλιστα είναι ανάγκη, λέει,

να μένω στο σπίτι του ταπεινού".

(Θεοφύλακτος Βουλγαρίας)