Ἕνα μεσημέρι γεμάτος ἀπό ἱλαρότητα καί χαρά ὁ Γέροντας Ἰωσήφ εἶπε στον π. Σωφρόνιο (ὅνομα ὥς δόκιμου τοῦ Γέροντος Ἰωσήφ τοῦ Βατοπαιδινοῦ)∙ «πήγαινε και ἀπόψε θα σοῦ στείλω ἕνα «δεματάκι» και θα ἰδῇς τι γλυκύς που εἶναι ὁ Ἰησοῦς μας». Ὁ πατήρ Σωφρόνιος δεν κατάλαβε τι εννοῦσε, οὔτε σχολίασε καθόλου τα λόγια του. Ἔφυγε ἀσχολούμενος με το διακόνημά του. Μετά την ανάπαυση, ὅπως πάντοτε, ἄρχισε την ἀγρυπνία του και ἑτοιμάστηκε, σύμφωνα με τις συμβουλές του, να προσευχηθεῖ συγκεντρώνοντας ὅσο μποροῦσε τον νοῦ του. Ὅσον ἀφορᾶ το «δεματάκι», το εἶχε ξεχάσει τελείως.
Ὅ ἵδιος γράφει: «Δεν θυμᾶμαι πῶς ξεκίνησα, ἀλλά ξέρω καλά ὅτι μόλις ἄρχισα δεν πρόλαβα να προφέρω πολλές φορές το ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας και γέμισε ἡ καρδία μου ἀγάπη προς τον Θεό. Ξαφνικά πολλαπλασιάστηκε τόσο πολύ, που δεν προσευχόμουν πλέον, ἀλλά θαύμαζα με ἔκπληξη το ξεχείλισμα τῆς ἀγάπης. Ἤθελα νἀ ἀγκαλιάσω και να ἀσπαστῶ ὅλους τους ἀνθρώπους και ὅλη την κτίση και συγχρόνως σκεφτόμουν τόσο ταπεινά, που ἔνιωθα πως εἶμαι κάτω ἀπό ὅλα τα κτίσματα. Το πλήρωμα ὅμως και ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης μου ἦταν προς τον Χριστό μας, που αἰσθανόμουν ὅτι ἧταν παρών, ἀλλά δεν μποροῦσα να Τον δῶ, για να προσπέσω στα ἄχραντα πόδια Του και να Τον ρωτήσω, πῶς πυρπολεῖ τόσο τις καρδιές και μένει κρυμμένος και ἄγνωστος; Εἶχα, τότε, μία λεπτή πληροφορία ὅτι αὐτή εἶναι ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος και αὐτή εἶναι ἡ βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, που ο Κύριός μας λέει ὅτι βρίσκεται μέσα μας και ἔλεγα: “ἄς μείνω, Κύριέ μου, έτσι και δεν χρειάζομαι ἄλλο τίποτε”. Αυτό κράτησε ἀρκετή ὥρα και σιγά σιγά ἐπανῆλθα στην πρώτη μου κατάσταση. Περίμενα με ἀγωνία, ἀνυπόμονα, να ἔλθει ἡ κατάλληλη ὥρα να πάω στον Γέροντα να τον ρωτήσω τι ἦταν αὐτό που συνέβη και πῶς ἔγινε. Ἤταν περίπου 20 Αὐγούστου και ἡ σελήνη ἔλαμπε. Πῆγα τρέχοντας και τον βρῆκα ἔξω άπό το κελλί του να περπατάει στο μικρό του προαύλιο. Μόλις με εἶδε, ἄρχισε να χαμογελᾶ και πριν τοῦ βάλω μετάνοια, μοῦ εἶπε: “Εἶδες τι γλυκύς που εἶναι ο Χριστός μας; Κατάλαβες πρακτικά τι εἶναι αὐτό που ἐπίμονα ρωτοῦσες; Τώρα βιάζου να κάνεις κτῆμα σου αὐτή την Χάρη και να μην σου την κλέψει ἡ ἀμέλεια”».
Πηγή: «Γέρων Ἰωσήφ Βατοπαιδινός» Αρχιμ. Εφραίμ Βατοπαιδινοῦ, Εκδόσεις Ἱερᾶς Μεγίστης Μονῆς Βατοπαιδίου, Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 22, σελ. 87-88
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου