Ο Θεός όλα τα ανέχεται, αλλά τη μαγεία… μακριά!

 

Η προσευχή μου ήταν θερμή και επίπονη. Ξεπέρασα κάθε όριο, παρακαλώντας: «Χριστέ μου, για το αίμα που έχυσες πάνω στο σταυρό, ελέησε κι αυτήν την ψυχή!». «Μα ξαφνικά έφαγα έναν μπάτσο, που ήταν όλος δικός μου! Ο Θεός όλα τα ανέχεται, αλλά τη μαγεία… μακριά!
«Επιχείρησα άλλη μια φορά κάτι τέτοιο και ερέθισα την οργή του Θεού. Αλλά πρόλαβα και ζήτησα συγγνώμη. Έτσι δεν έφαγα τον μπάτσο. Αυτά τα πράγματα είναι φόβος και τρόμος».
«Όταν ο άνθρωπος είναι καθαρός, τα μάγια δεν πιάνουν: Και καθαρός εννοώ όταν λειτουργείται, όταν εξομολογείται, όταν μεταλαμβάνει συχνά».
«Κάποτε πέρασε ένας νέος, ο Ν., και μου είπε: - Γέροντα, μου έκανε κάποιος στρατιώτης μάγια, και τώρα δεν μπορώ να παντρευτώ την Ε.
- Πήγαινε, του λέω, στον παπα- Χαράλαμπο τον Βασιλόπουλο. Αυτός γνωρίζει από μάγια. Πραγματικά, πήγε να τον συμβουλευτεί, κι εκείνος τον ρώτησε: - Τον καιρό που σου καναν τα μάγια, κοινωνούσες; - Όχι. – Γι’ αυτό, παιδί μου, σ’ έπιασαν τα μάγια».

 Ύστερα από έξι χρόνια, ήρθε πάλι να με δει. – Τι γίνεσαι, Ν.; τον ρωτάω. Πήρες την Ε.; - Ούτε εγώ παίρνω άλλην, μου απαντάει, ούτε εκείνη άλλον».

(Γέροντας Εφραιμ Κατουνακιώτης σελ. 76,285)