ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016
ΙΒ΄ Λουκᾶ: Λουκ. ιζ΄ 12-19
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσερχομένου τοῦ ᾿Ιησοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· ᾿Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ
«Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν»
Θαῦμα μεγάλο καὶ πολλαπλὸ ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή: τὴ θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν. Οἱ ταλαίπωροι αὐτοὶ ἄνθρωποι πραγματικὰ ὑπέφεραν. Ὅταν λοιπὸν ἀντίκρισαν τὸν Κύριο Ἰησοῦ νὰ περνᾶ κοντὰ ἀπὸ τὰ μέρη τους, ἔσπευσαν νὰ Τοῦ ζητήσουν βοήθεια. Ἀκολούθησαν μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη τὴν ὁδηγία ποὺ τοὺς ἔδωσε νὰ πᾶνε νὰ ἐξετασθοῦν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, καὶ τὸ θαῦμα ἔγινε. Στὸ δρόμο θεραπεύτηκαν ἀπὸ τὴ λέπρα.
Σήμερα ποὺ ἡ λέπρα ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, ὑπάρχει μία ἄλλη λέπρα ἡ ὁποία βασανίζει κάθε ἄνθρωπο, καὶ μόνο ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ τὴ θεραπεύσει. Εἶναι ἡ λέπρα τῆς ἁμαρτίας. Ἂς δοῦμε λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὴ σημερινὴ διήγηση τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, πῶς μποροῦμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἡ ὁποία σὰν τὴ λέπρα προσβάλλει τὴν ψυχή μας.
Σήμερα ποὺ ἡ λέπρα ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, ὑπάρχει μία ἄλλη λέπρα ἡ ὁποία βασανίζει κάθε ἄνθρωπο, καὶ μόνο ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ τὴ θεραπεύσει. Εἶναι ἡ λέπρα τῆς ἁμαρτίας. Ἂς δοῦμε λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὴ σημερινὴ διήγηση τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, πῶς μποροῦμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἡ ὁποία σὰν τὴ λέπρα προσβάλλει τὴν ψυχή μας.
.
1. ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΑΣ
Τὸ πρῶτο ποὺ χρειάζεται προκειμένου νὰ καταπολεμήσουμε τὴν ἁμαρτία εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Εἶναι πολὺ σημαντικὸ ὁ ἀσθενὴς νὰ ἀναγνωρίζει τὴν ἀσθένειά του, προκειμένου νὰ τὴν καταπολεμήσει. Ὁ ἄρρωστος ποὺ δὲν καταλαβαίνει τὴν ἀδυναμία του, δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ τὰ ἀπαραίτητα φάρμακα γιὰ τὴ θεραπεία του. Ἀντίθετα αὐτὸς ποὺ συνειδητοποιεῖ τὴν ἀσθένειά του, ζητᾶ βοήθεια ἀπὸ τὸ γιατρὸ καὶ εἶναι πρόθυμος νὰ ἀκολουθήσει τὶς ὁδηγίες του.
Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι οἱ δέκα λεπροί, ἐπειδὴ ἀκριβῶς γνώριζαν ὅτι εἶναι ἀκάθαρτοι, στάθηκαν μακριά, «πόρρωθεν», καὶ ζήτησαν βοήθεια ἀπὸ τὸν Κύριο Ἰησοῦ χωρὶς νὰ τολμήσουν νὰ Τὸν πλησιάσουν. Κι ὅμως, ὁ Χριστὸς ἦταν τόσο κοντά τους! Διότι, ὅπως λέει ὁ Ψαλμωδός, «ἐγγὺς Κύριος τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν καὶ τοὺς ταπεινοὺς τῷ πνεύματι σώσει» (Ψαλμ. λγ΄ [33] 19). Ὁ Κύριος εἶναι κοντὰ σ’ ἐκείνους ποὺ ἔχουν συντετριμμένη καρδιὰ καὶ θὰ σώσει ὅσους ἔχουν ταπεινὸ φρόνημα.
Αὐτὸ συμβαίνει καὶ στὴ δική μας ζωή.Ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μας γεννᾶ στὴν ψυχή μας τὴν ταπείνωση καὶ τὴ μετάνοια. Ἀλήθεια, ἐμεῖς ἔχουμε συνειδητοποιήσει πόσο ἁμαρτωλοὶ εἴμαστε, ἢ δικαιολογοῦμε σὲ ὅλα τὸν ἑαυτό μας; Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης γράφει ὅτι «ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν» (Α΄ Ἰω. α΄ 8),δηλαδὴ ἐὰν ποῦμε ὅτι δὲν ἔχουμε καμία ἁμαρτία, ἐξαπατοῦμε τὸν ἑαυτό μας. Ἂν πάλι ἀντιλαμβα-νόμαστε πόσο πολὺ ἔχει μολύνει τὸ ἐσωτερικό μας ἡ ἁμαρτία, τότε δὲν θὰ πλησιάζουμε τὰ ἅγια Μυστήρια πρὶν καθαρίσουμε τὴν ψυχή μας. Διότι ἂν ἕνας λεπρὸς φαίνεται ἀποκρουστικὸς στὰ μάτια μας, πολὺ περισσότερο δυσώδης καὶ ἀκάθαρτος εἶναι ὁ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ κατ’ ἐξοχὴν ἅγιος, ἀμόλυντος καὶ καθαρὸς ἀπὸ κάθε ἁμαρτία.
Αὐτὸ συμβαίνει καὶ στὴ δική μας ζωή.Ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μας γεννᾶ στὴν ψυχή μας τὴν ταπείνωση καὶ τὴ μετάνοια. Ἀλήθεια, ἐμεῖς ἔχουμε συνειδητοποιήσει πόσο ἁμαρτωλοὶ εἴμαστε, ἢ δικαιολογοῦμε σὲ ὅλα τὸν ἑαυτό μας; Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης γράφει ὅτι «ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν» (Α΄ Ἰω. α΄ 8),δηλαδὴ ἐὰν ποῦμε ὅτι δὲν ἔχουμε καμία ἁμαρτία, ἐξαπατοῦμε τὸν ἑαυτό μας. Ἂν πάλι ἀντιλαμβα-νόμαστε πόσο πολὺ ἔχει μολύνει τὸ ἐσωτερικό μας ἡ ἁμαρτία, τότε δὲν θὰ πλησιάζουμε τὰ ἅγια Μυστήρια πρὶν καθαρίσουμε τὴν ψυχή μας. Διότι ἂν ἕνας λεπρὸς φαίνεται ἀποκρουστικὸς στὰ μάτια μας, πολὺ περισσότερο δυσώδης καὶ ἀκάθαρτος εἶναι ὁ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ κατ’ ἐξοχὴν ἅγιος, ἀμόλυντος καὶ καθαρὸς ἀπὸ κάθε ἁμαρτία.
.
2. ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ
Ἐφόσον λοιπὸν συναισθανθοῦμε τὴν ἀσθένεια τῆς ψυχῆς μας, ἐκεῖνο ποὺ ἀπομένει εἶναι νὰ καταφύγουμε στὸν παντοδύναμο ἰατρό, τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Οἱ δέκα λεπροὶ μὲ κραυγὴ ἰσχυρὴ ἐπικαλέστηκαν τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου. «Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς», φώναζαν. Κύριε Ἰησοῦ, ἐλέησέ μας! Μιὰ τέτοια ἰσχυρὴ κραυγὴ ποτὲ δὲν ἀφήνει ἀδιάφορο τὸν Κύριο. Θερμὴ καὶ δυνατὴ νὰ εἶναι καὶ ἡ δι-κή μας προσευχὴ ὅταν ζητᾶμε τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ: Κύριε, ἐλέησέ μας!
Καὶ ἀκόμα, ἡ προσευχή μας νὰ γίνεται μὲ ταπείνωση καὶ διάθεση ὑποταγῆς στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι οἱ λεπροὶ δὲν ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ τοὺς θεραπεύσει, παρὰ μόνο ἐπαναλάμβαναν τὸ «Ἐλέησον ἡμᾶς». Κατέφυγαν στὸν Κύριο μὲ πλήρη ἐμπιστοσύνη καὶ ὑπακοὴ σὲ ὅ,τι τοὺς ζητοῦσε. Ἔτσι, ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς, πρὶν ἀκόμη τοὺς θεραπεύσει, τοὺς ὑπέδειξε νὰ πᾶνε στοὺς ἱερεῖς γιὰ νὰ ἐξεταστοῦν, ἐκεῖνοι ἀμέσως Τὸν ἄκουσαν! Δὲν ἀμφέβαλαν, οὔτε ἔφεραν ἀντίρρηση. Καὶ ὁ Κύριος ἔκανε τὸ θαῦμα! Ἐνῶ ξεκίνησαν λεπροί, στὸ δρόμο ἔγιναν ὑγιεῖς! Παρόμοια καὶ κάθε χριστιανὸς δὲν μπορεῖ νὰ λάβει τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς του παρὰ μόνο ἂν βαδίζει σταθερὰ τὴν ὁδὸ τοῦ θείου θελήματος. Κι ἐμεῖς κάθε φορὰ ποὺ καταφεύγουμε στὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως γιὰ νὰ λάβουμε τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας, ἂς παίρνουμε τὴν ἀπόφαση νὰ ἀκολουθήσουμε στὸ ἑξῆς μὲ περισσότερη ἀκρίβεια τὶς ὁδηγίες τοῦ Πνευματικοῦ. Γιὰ νὰ διατηρήσουμε τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς μας, ὀφείλουμε νὰ τηροῦμε τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας, ἀκόμη κι ἂν ἡ ἐφαρμογή τους μᾶς φαίνε-ται δύσκολη ἢ καὶ παράλογη…
Οἱ δέκα λεπροὶ θεραπεύθηκαν, διότι γνώριζαν τὴν ἀσθένειά τους, ζήτησαν βοήθεια καὶ ἀκολούθησαν πιστὰ τὶς ὁδηγίες τοῦ θείου Διδασκάλου. Ἂς συνειδητοποιήσουμε κι ἐμεῖς ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη καθαρισμοῦ ἀπὸ τὰ πάθη μας. Κι ἂς καταφεύγουμε στὸν φιλάνθρωπο Θεὸ μὲ ταπείνωση, μὲ θερμὴ προσευχὴ καὶ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στοὺς λόγους του. Τότε ὁ Κύριος θὰ μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὴν πνευματικὴ λέπρα. Καὶ πάντοτε ὅταν δεχόμαστε αὐτὴ τὴν ὕψιστη δωρεά, ἂς μὴν παραλείπουμε νὰ εὐχαριστοῦμε τὸν ἅγιο Θεὸ γιὰ τὸ θαῦμα αὐτὸ ποὺ ἐπιτελεῖ στὴν ψυχή μας. Νὰ εἴμαστε εὐγνώμονες δοῦλοι του, ὅπως κι ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς δέκα λεπρούς, γιὰ νὰ Τὸν δοξάζουμε ὡς τὸν μοναδικὸ «ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν».
Καὶ ἀκόμα, ἡ προσευχή μας νὰ γίνεται μὲ ταπείνωση καὶ διάθεση ὑποταγῆς στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι οἱ λεπροὶ δὲν ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ τοὺς θεραπεύσει, παρὰ μόνο ἐπαναλάμβαναν τὸ «Ἐλέησον ἡμᾶς». Κατέφυγαν στὸν Κύριο μὲ πλήρη ἐμπιστοσύνη καὶ ὑπακοὴ σὲ ὅ,τι τοὺς ζητοῦσε. Ἔτσι, ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς, πρὶν ἀκόμη τοὺς θεραπεύσει, τοὺς ὑπέδειξε νὰ πᾶνε στοὺς ἱερεῖς γιὰ νὰ ἐξεταστοῦν, ἐκεῖνοι ἀμέσως Τὸν ἄκουσαν! Δὲν ἀμφέβαλαν, οὔτε ἔφεραν ἀντίρρηση. Καὶ ὁ Κύριος ἔκανε τὸ θαῦμα! Ἐνῶ ξεκίνησαν λεπροί, στὸ δρόμο ἔγιναν ὑγιεῖς! Παρόμοια καὶ κάθε χριστιανὸς δὲν μπορεῖ νὰ λάβει τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς του παρὰ μόνο ἂν βαδίζει σταθερὰ τὴν ὁδὸ τοῦ θείου θελήματος. Κι ἐμεῖς κάθε φορὰ ποὺ καταφεύγουμε στὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως γιὰ νὰ λάβουμε τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας, ἂς παίρνουμε τὴν ἀπόφαση νὰ ἀκολουθήσουμε στὸ ἑξῆς μὲ περισσότερη ἀκρίβεια τὶς ὁδηγίες τοῦ Πνευματικοῦ. Γιὰ νὰ διατηρήσουμε τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς μας, ὀφείλουμε νὰ τηροῦμε τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας, ἀκόμη κι ἂν ἡ ἐφαρμογή τους μᾶς φαίνε-ται δύσκολη ἢ καὶ παράλογη…
Οἱ δέκα λεπροὶ θεραπεύθηκαν, διότι γνώριζαν τὴν ἀσθένειά τους, ζήτησαν βοήθεια καὶ ἀκολούθησαν πιστὰ τὶς ὁδηγίες τοῦ θείου Διδασκάλου. Ἂς συνειδητοποιήσουμε κι ἐμεῖς ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη καθαρισμοῦ ἀπὸ τὰ πάθη μας. Κι ἂς καταφεύγουμε στὸν φιλάνθρωπο Θεὸ μὲ ταπείνωση, μὲ θερμὴ προσευχὴ καὶ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στοὺς λόγους του. Τότε ὁ Κύριος θὰ μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὴν πνευματικὴ λέπρα. Καὶ πάντοτε ὅταν δεχόμαστε αὐτὴ τὴν ὕψιστη δωρεά, ἂς μὴν παραλείπουμε νὰ εὐχαριστοῦμε τὸν ἅγιο Θεὸ γιὰ τὸ θαῦμα αὐτὸ ποὺ ἐπιτελεῖ στὴν ψυχή μας. Νὰ εἴμαστε εὐγνώμονες δοῦλοι του, ὅπως κι ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς δέκα λεπρούς, γιὰ νὰ Τὸν δοξάζουμε ὡς τὸν μοναδικὸ «ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν».
.
.
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016
ΙΒ΄ Λουκᾶ: Τοῦ Ἁγίου: Ἑβρ. ιγ΄ 17-21
Ἀδελφοί, πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες· ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο. Προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν· πεποίθαμεν γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν, ἐν πᾶσι καλῶς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι. περισσοτέρως δὲ παρακαλῶ τοῦτο ποιῆσαι, ἵνα τάχιον ἀποκατασταθῶ ὑμῖν. Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν ποιμένα τῶν προβάτων τὸν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν, καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ, ποιῶν ἐν ὑμῖν τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτοῦ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΣ
1. Ὑπακοὴ μὲ ἐμπιστοσύνη
Ἡ σημερινὴ Κυριακὴ συμπίπτει μὲ τὴν ἑορτὴ τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου. Πρὸς τιμὴν του ἀναγινώσκεται ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολή, ὅπου ὑπογραμμίζεται πόσο σημαντικὸ εἶναι νὰ ὑπακοῦμε στοὺς πνευματικούς μας πατέρες.
Γράφει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος: «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε»· νὰ ὑπακοῦτε στοὺς πνευματικοὺς προϊσταμένους σας καὶ νὰ ὑποτάσσεσθε τελείως σ’ αὐτούς. Αὐτοὶ ἀγρυπνοῦν γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν σας, διότι θὰ δώσουν λόγο στὸ Χριστὸ γιὰ τὶς ψυχές σας. Νὰ τοὺς ὑπακοῦτε, γιὰ νὰ ἐνθαρρύνονται μὲ τὴν ὑπακοή σας, ὥστε νὰ ἐπιτελοῦν τὸ ἔργο τους αὐτὸ μὲ χαρὰ καὶ ὄχι μὲ δυσφορία. Τὸ νὰ στενάζουν ἐξαιτίας σας οἱ πνευματικοί σας προεστοί, δὲν σᾶς συμφέρει, διότι μπορεῖ νὰ πάθετε μεγάλη ζημιὰ ἀπὸ τὴν ἀνυπακοή σας.
Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου μᾶς βοηθεῖ ὥστε νὰ μὴ βλέπουμε τὴν ὑπακοὴ στὸν πνευματικό μας πατέρα ὡς πίεση ἢ καταναγκασμό, ἀλλὰ ὡς τὸ ἀληθινό μας συμφέρον. Ἡ ὑπακοὴ δὲν εἶναι δουλικὴ ὑποταγὴ σὲ κάποιον τύραννο, ἀλλὰ ἐλεύθερη παράδοση τοῦ ἑαυτοῦ μας στὸ φιλάνθρωπο Κύριο καὶ τὸ θέλημά Του, στὸ ὁποῖο Ἐκεῖνος μᾶς κατευθύνει μέσῳ τοῦ Πνευματικοῦ μας. Ὅταν λοιπὸν κάνω ὑπακοὴ στὸν Πνευματικό μου, σημαίνει ὅτι ἐμπιστεύομαι τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἐπέλεξα ἐλεύθερα καὶ ὑπεύθυνα γιὰ νὰ μὲ καθοδηγεῖ στὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας.
Ἀλήθεια, ἔχουμε ἀναλογιστεῖ τί μεγάλη εὐλογία εἶναι νὰ ἔχουμε πνευματικοὺς πατέρες, οἱ ὁποῖοι μὲ συναίσθηση εὐθύνης μᾶς καθοδηγοῦν στὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ ζωὴ καὶ ἐργάζονται ἀόκνως γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας; Εἶναι αὐτοὶ ποὺ χαίρονται μὲ τὴν πρόοδό μας, ἀλλὰ καὶ ἀνησυχοῦν μὲ τὴν ἀμέλεια καὶ τὴν ὑποβάθμιση τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ σηκώνουν τὸ φορτίο τῶν προβλημάτων ποὺ μᾶς ταλανίζουν καὶ μᾶς συμπονοῦν στὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες μας. Ἄνθρωποι πλημμυρισμένοι ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ μεταγγίζουν αὐτὴ τὴ Χάρη σὲ καθέναν ποὺ τοὺς πλησιάζει καὶ ζητᾶ στήριγμα καὶ ἐνίσχυση.
Τέτοιος ἄνθρωπος ἦταν καὶ ὁ Μέγας Ἀντώνιος, γι’ αὐτὸ κι ὁ κόσμος ἔτρεχε νὰ τὸν συναντήσει – κι ἂς ἦταν στὴν ἔρημο – καὶ νὰ ζητήσει συμβουλὲς καὶ καθοδήγηση. Μάλιστα πολλοὶ ἦταν αὐτοὶ ποὺ θέλησαν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν στὴ μοναχική του πολιτεία. Γι’ αὐτὸ καὶ στὸ ἀπολυτίκιό του χαρακτηρίζεται «οἰκιστὴς τῆς ἐρήμου», ὁ ὁποῖος στήριξε μὲ τὶς προσευχὲς του ὅλη τὴν οἰκουμένη. Κι ἐμεῖς σήμερα μελετοῦμε τὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ τὰ σοφὰ ἀποφθέγματα τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου γιὰ νὰ εὐθυγραμμίζουμε καὶ τὴ δική μας ζωὴ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως κι ἐκεῖνος τὸ τηροῦσε μὲ ἀκρίβεια. Αὐτὴ τὴν ἀκρίβεια προβάλλει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος στὴ συνέχεια τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς.
Γράφει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος: «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε»· νὰ ὑπακοῦτε στοὺς πνευματικοὺς προϊσταμένους σας καὶ νὰ ὑποτάσσεσθε τελείως σ’ αὐτούς. Αὐτοὶ ἀγρυπνοῦν γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν σας, διότι θὰ δώσουν λόγο στὸ Χριστὸ γιὰ τὶς ψυχές σας. Νὰ τοὺς ὑπακοῦτε, γιὰ νὰ ἐνθαρρύνονται μὲ τὴν ὑπακοή σας, ὥστε νὰ ἐπιτελοῦν τὸ ἔργο τους αὐτὸ μὲ χαρὰ καὶ ὄχι μὲ δυσφορία. Τὸ νὰ στενάζουν ἐξαιτίας σας οἱ πνευματικοί σας προεστοί, δὲν σᾶς συμφέρει, διότι μπορεῖ νὰ πάθετε μεγάλη ζημιὰ ἀπὸ τὴν ἀνυπακοή σας.
Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου μᾶς βοηθεῖ ὥστε νὰ μὴ βλέπουμε τὴν ὑπακοὴ στὸν πνευματικό μας πατέρα ὡς πίεση ἢ καταναγκασμό, ἀλλὰ ὡς τὸ ἀληθινό μας συμφέρον. Ἡ ὑπακοὴ δὲν εἶναι δουλικὴ ὑποταγὴ σὲ κάποιον τύραννο, ἀλλὰ ἐλεύθερη παράδοση τοῦ ἑαυτοῦ μας στὸ φιλάνθρωπο Κύριο καὶ τὸ θέλημά Του, στὸ ὁποῖο Ἐκεῖνος μᾶς κατευθύνει μέσῳ τοῦ Πνευματικοῦ μας. Ὅταν λοιπὸν κάνω ὑπακοὴ στὸν Πνευματικό μου, σημαίνει ὅτι ἐμπιστεύομαι τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἐπέλεξα ἐλεύθερα καὶ ὑπεύθυνα γιὰ νὰ μὲ καθοδηγεῖ στὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας.
Ἀλήθεια, ἔχουμε ἀναλογιστεῖ τί μεγάλη εὐλογία εἶναι νὰ ἔχουμε πνευματικοὺς πατέρες, οἱ ὁποῖοι μὲ συναίσθηση εὐθύνης μᾶς καθοδηγοῦν στὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ ζωὴ καὶ ἐργάζονται ἀόκνως γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας; Εἶναι αὐτοὶ ποὺ χαίρονται μὲ τὴν πρόοδό μας, ἀλλὰ καὶ ἀνησυχοῦν μὲ τὴν ἀμέλεια καὶ τὴν ὑποβάθμιση τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ σηκώνουν τὸ φορτίο τῶν προβλημάτων ποὺ μᾶς ταλανίζουν καὶ μᾶς συμπονοῦν στὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες μας. Ἄνθρωποι πλημμυρισμένοι ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ μεταγγίζουν αὐτὴ τὴ Χάρη σὲ καθέναν ποὺ τοὺς πλησιάζει καὶ ζητᾶ στήριγμα καὶ ἐνίσχυση.
Τέτοιος ἄνθρωπος ἦταν καὶ ὁ Μέγας Ἀντώνιος, γι’ αὐτὸ κι ὁ κόσμος ἔτρεχε νὰ τὸν συναντήσει – κι ἂς ἦταν στὴν ἔρημο – καὶ νὰ ζητήσει συμβουλὲς καὶ καθοδήγηση. Μάλιστα πολλοὶ ἦταν αὐτοὶ ποὺ θέλησαν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν στὴ μοναχική του πολιτεία. Γι’ αὐτὸ καὶ στὸ ἀπολυτίκιό του χαρακτηρίζεται «οἰκιστὴς τῆς ἐρήμου», ὁ ὁποῖος στήριξε μὲ τὶς προσευχὲς του ὅλη τὴν οἰκουμένη. Κι ἐμεῖς σήμερα μελετοῦμε τὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ τὰ σοφὰ ἀποφθέγματα τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου γιὰ νὰ εὐθυγραμμίζουμε καὶ τὴ δική μας ζωὴ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως κι ἐκεῖνος τὸ τηροῦσε μὲ ἀκρίβεια. Αὐτὴ τὴν ἀκρίβεια προβάλλει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος στὴ συνέχεια τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς.
.
2. Μὲ τὴ συμβολὴ τῆς θείας Χάριτος
Νὰ προσεύχεσθε γιὰ μᾶς, λέγει. Καὶ ἔχουμε τὸ θάρρος νὰ ζητήσουμε τὶς προσευχές σας, διότι εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ἡ συνείδησή μας δὲν μᾶς τύπτει σὲ τίποτε, ἀλλὰ μᾶς δίνει ἀγαθὴ συμμαρτυρία, «ἐν πᾶσι καλῶς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι»· ἀφοῦ πάντοτε καὶ σὲ ὅλα θέλουμε νὰ συμπεριφερόμαστε καλά.
Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν νὰ τὸ κάνετε αὐτὸ περισσότερο γιὰ μένα, γιὰ νὰ μπορέσω νὰ ἔλθω ξανὰ κοντὰ σας τὸ συντομότερο.
«Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης», ὁ ὁποῖος ἀνέστησε ἐκ νεκρῶν τὸν μεγάλο ποιμένα τῶν πνευματικῶν προβάτων, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ δηλαδή, προκειμένου νὰ εἰσέλθει στὸν οὐρανὸ καὶ νὰ προσφέρει ἐκεῖ ὡς ἐξιλαστήρια θυσία τὸ αἷμα Του, μὲ τὸ ὁποῖο ἐπικυρώθηκε αἰώνια διαθήκη, εὔχομαι νὰ σᾶς τελειοποιήσει σὲ κάθε ἀγαθὸ ἔργο, ὥστε νὰ κάνετε τὸ θέλημά Του: «καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ». Αὐτὸς νὰ ἐνεργήσει στὸ ἐσωτερικό σας ὅ,τι εἶναι εὐάρεστο σ’ Αὐτὸν διαμέσου τῆς μεσιτείας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα στοὺς ἀπέραντους αἰῶνες.
Γιὰ τὸν πνευματικό μας καταρτισμὸ καὶ τὴ σωτηρία μας χρειάζεται προσωπικὸς ἀγώνας ἀπὸ τὸν καθένα μας. Ὡστόσο αὐτὸς δὲν ἀρκεῖ. Εἶναι ἀπαραίτητη καὶ ἡ θεία Χάρις, γιὰ νὰ ἐπιτελέσει αὐτὸ τὸ σπουδαῖο ἔργο. Ἐφόσον θέσουμε τὸν ἑαυτό μας στὴν ὑπακοὴ τοῦ Χριστοῦ, Ἐκεῖνος θὰ ἀναλάβει νὰ μᾶς δώσει χάρη καὶ δύναμη «εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ». Δὲν εἶναι εὔκολο τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας. Ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ ἴδιον θέλημα τοῦ ἐμπαθοῦς ἑαυτοῦ μας, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴ νοοτροπία τοῦ κόσμου, ποὺ κηρύττει τὴν ἀσύδοτη ἐλευθερία. Καὶ βέβαια ὑπάρχει ὁ πόλεμος ποὺ κηρύττει ὁ ἐχθρός τῆς σωτηρίας μας διάβολος. Ὡστόσο ὁ παντοδύναμος Κύριος, ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης, εἶναι μαζί μας. Αὐτὸς χαρίτωσε τὸν Μέγα Ἀντώνιο καὶ τὸν ἀξίωσε νὰ ἐπιτύχει θαυμαστὲς νίκες στὸν πόλεμο κατὰ τοῦ διαβόλου. Αὐτὸς ἐνισχύει τὸν κάθε πιστὸ χριστιανὸ καὶ τὸν ὁδηγεῖ στὸ δρόμο πρὸς τὴν πνευματικὴ πρόοδο καὶ τελειότητα.
Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν νὰ τὸ κάνετε αὐτὸ περισσότερο γιὰ μένα, γιὰ νὰ μπορέσω νὰ ἔλθω ξανὰ κοντὰ σας τὸ συντομότερο.
«Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης», ὁ ὁποῖος ἀνέστησε ἐκ νεκρῶν τὸν μεγάλο ποιμένα τῶν πνευματικῶν προβάτων, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ δηλαδή, προκειμένου νὰ εἰσέλθει στὸν οὐρανὸ καὶ νὰ προσφέρει ἐκεῖ ὡς ἐξιλαστήρια θυσία τὸ αἷμα Του, μὲ τὸ ὁποῖο ἐπικυρώθηκε αἰώνια διαθήκη, εὔχομαι νὰ σᾶς τελειοποιήσει σὲ κάθε ἀγαθὸ ἔργο, ὥστε νὰ κάνετε τὸ θέλημά Του: «καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ». Αὐτὸς νὰ ἐνεργήσει στὸ ἐσωτερικό σας ὅ,τι εἶναι εὐάρεστο σ’ Αὐτὸν διαμέσου τῆς μεσιτείας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα στοὺς ἀπέραντους αἰῶνες.
Γιὰ τὸν πνευματικό μας καταρτισμὸ καὶ τὴ σωτηρία μας χρειάζεται προσωπικὸς ἀγώνας ἀπὸ τὸν καθένα μας. Ὡστόσο αὐτὸς δὲν ἀρκεῖ. Εἶναι ἀπαραίτητη καὶ ἡ θεία Χάρις, γιὰ νὰ ἐπιτελέσει αὐτὸ τὸ σπουδαῖο ἔργο. Ἐφόσον θέσουμε τὸν ἑαυτό μας στὴν ὑπακοὴ τοῦ Χριστοῦ, Ἐκεῖνος θὰ ἀναλάβει νὰ μᾶς δώσει χάρη καὶ δύναμη «εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ». Δὲν εἶναι εὔκολο τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας. Ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ ἴδιον θέλημα τοῦ ἐμπαθοῦς ἑαυτοῦ μας, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴ νοοτροπία τοῦ κόσμου, ποὺ κηρύττει τὴν ἀσύδοτη ἐλευθερία. Καὶ βέβαια ὑπάρχει ὁ πόλεμος ποὺ κηρύττει ὁ ἐχθρός τῆς σωτηρίας μας διάβολος. Ὡστόσο ὁ παντοδύναμος Κύριος, ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης, εἶναι μαζί μας. Αὐτὸς χαρίτωσε τὸν Μέγα Ἀντώνιο καὶ τὸν ἀξίωσε νὰ ἐπιτύχει θαυμαστὲς νίκες στὸν πόλεμο κατὰ τοῦ διαβόλου. Αὐτὸς ἐνισχύει τὸν κάθε πιστὸ χριστιανὸ καὶ τὸν ὁδηγεῖ στὸ δρόμο πρὸς τὴν πνευματικὴ πρόοδο καὶ τελειότητα.
από την ιστοσελίδα: Σωτήρ
_page-0001.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου